De luiaardbeer (Melursus ursinus), ook wel honingbeer, luiaardbeer, luiaardbeer of langlipbeer genoemd, is een zoogdier dat behoort tot de familie Ursidae en tot het geslacht Melursus. Omdat het gemeenschappelijke kenmerken heeft met luiaards, werd het aanvankelijk opgenomen in het geslacht Bradypus. Ondanks de herclassificatie bestaat er nog steeds een discussie over de vraag of de soort moet overeenkomen met het eerstgenoemde geslacht of met het geslacht Ursus.
Deze beer heeft bepaalde kenmerken die hem heel bijzonder maken, zoals het feit dat het de enige soort in zijn soort is.Twee ondersoorten zijn hiervan afgeleid, de Sri Lankaanse luiaardbeer (Melursus ursinus inornatus) en de Indiase luiaardbeer (Melursus ursinus ursinus). Om meer te weten te komen over de kenmerken van de luiaardbeer, nodigen we je uit om dit informatieblad van PlanèteAnimal verder te lezen, waarin we je alles vertellen over de beer die honing eet!
Veel leesplezier!
Oorsprong
- Azië
- India
- Nepal
- Sri Lanka
Kenmerken van luiaardbeer
De luiaardbeer heeft unieke kenmerken binnen de Ursidae-familie. Over het algemeen is hij middelgroot in vergelijking met andere beren. Mannetjes wegen tussen de 80 en 140 kg, terwijl vrouwtjes tussen de 55 en 95 kg wegen. Wat hun grootte betreft, ze kunnen meten van 60 tot 90 cm. Het heeft een afwezigheid van de eerste twee bovenste snijtanden, vandaar de eerste classificatie in het geslacht Bradypus, geslacht van luiaards.Wat betreft de kiezen, ze zijn plat en breed, waardoor de tandstructuur het echt uit de buurt van carnivoren houdt.
Het heeft een langwerpige, dikke snuit, met een uitgesproken neus en lippen (vandaar de naam), kenmerken die ongebruikelijk zijn bij andere Ursids. Hij kan vrijwillig zijn neusgaten openen en sluiten en heeft een zeer lange tong, twee zeer belangrijke kenmerken voor zijn dieet. Zijn poten zijn naar binnen geplaatst en zijn, net als de klauwen, groot, ze gebruiken ze om te graven.
" De lippenbeer heeft een bijzonder lange, gladde en overvloedige vacht, zwart van kleur en op de borst verschijnt een wit, geelachtig of bruin U-vormig patroon. Bij sommige personen is een combinatie van grijze en bruine haren aanwezig."
Vind je deze dieren leuk? Ontdek alle soorten beren die er zijn in dit andere artikel.
Soorten luiaardberen
Er zijn twee ondersoorten van de luiaardbeer erkend, hier zijn ze:
Sri Lankaanse luiaardbeer (Melursus ursinus inornatus)
" Deze ondersoort is kleiner dan de andere en de mannetjes hebben een iets grotere schedel dan de vrouwtjes. Hun vacht is ook korter en mist mogelijk de karakteristieke lichtgekleurde U op de borst. Hij woont uitsluitend op het eiland Sri Lanka."
Indiase lippenbeer (Melursus ursinus ursinus)
Het is groter dan de vorige ondersoort, het heeft een grote schedel en het mannetje is ook groter dan de vrouwtjes. Deze beer is wijd verspreid in India.
Lippu Bear Habitat
Het grootste deel van de bevolking van Lippu is te vinden in India, waar het zeer gefragmenteerd is verspreid, voornamelijk in de noordelijke, noordoostelijke, centrale, zuidoostelijke en zuidoostelijke regio's. Het wordt echter ook gevonden in Sri Lanka en Nepal. Over het algemeen is het leefgebied van deze beer ernstig aangetast door menselijke activiteiten.
Het is een soort die meestal onder de 1500 m hoogte leeft, maar in sommige gebieden tot op 2000 m hoogte. Het kan zich ontwikkelen in verschillende soorten ecosystemen, zoals tropische, vochtige en droge bossen, savannes, kreupelhout of zelfs graslanden. In het geval van de Sri Lankaanse bevolking leven de meeste luiaardberen binnen een straal van 300 m.
Dit dier vermijdt waar mogelijk ernstig door mensen verstoorde habitats, dus wordt het zelden gezien in de buurt van velden of gebieden die veel door mensen worden bezocht.
Gedrag van de lippenbeer
Over het algemeen heeft de lippenbeer een verlegen karakter en kan zelfs de aanwezigheid van andere beren tolereren. Hoewel het niet echt als een territoriaal dier wordt beschouwd, markeert het toch bomen met zijn klauwen en tanden. Het kan zowel in paren met jongen als individueel worden gevonden.Over het algemeen verzamelen luiaardberen zich uiteindelijk in voedselgebieden, waar een dominant mannetje zal zijn. Het heeft meestal nachtelijke gewoonten, maar een vrouwtje met haar jongen kan overdag actief blijven om ontmoetingen met roofdieren te vermijden.
Een ander opmerkelijk kenmerk van de luiaardbeer is dat hij de gewoonte heeft om een grote verscheidenheid aan harde geluiden te maken, of het nu gaat om fokken, voeren, vechten, schrikken, boos worden of zichzelf pijn doen.
Zijn luiaardberen traag?
De lippenbeer is nogal onhandig en traag, waarschijnlijk vanwege de grootte van zijn klauwen en poten, maar indien nodig kan hij gemakkelijk sneller rennen dan een mens. Aan de andere kant, als het om bomen klimmen gaat, is het een echte troef! Ze doen dit om de jongen te voeden of te beschermen tegen potentiële roofdieren. Een ander kenmerk dat verband houdt met hun bewegingen, is dat ze goede zwemmers kunnen zijn, een activiteit die ze voornamelijk doen om te spelen.
Het is belangrijk om de Lippu niet te verwarren met de luiaards van de Pilosa-orde, waar we soorten vinden zoals de gewone luiaard, een dier met vrij langzame bewegingen vanwege hun lage stofwisseling
Zijn luiaardberen agressief?
Lippusberen gaan confrontaties liever uit de weg, maar ze kunnen ook agressief zijn. Ze proberen menselijke ontmoetingen te vermijden, maar bij toeval kan dit gemakkelijk tot een ongeluk leiden. Ten opzichte van andere dieren, en vooral vrouwtjes vergezeld van hun jongen, kunnen deze beren zich met grote vastberadenheid verdedigen. Dit zijn dieren die zo woest kunnen zijn dat ze het zelfs op kunnen nemen tegen tijgers.
Af en toe botsen ze met individuen van dezelfde soort, maar deze botsingen zullen plaatsvinden wanneer voedsel schaars is.
Wat eet de luiaardbeer - Voedsel
De luiaardbeer voedt zich voornamelijk met mieren, termieten en fruit, en het is de enige beersoort die myrmecofaag is (zich uitsluitend of in het algemeen voedend met mieren en termieten). Het is ook een beer die honing, bladeren en bloemen eet.
Het gebruikt zijn lange klauwen om termietennesten te openen, sluit dan zijn neusgaten en blaast het vuil eruit om alles op te ruimen. Later zuigt hij met zijn lange snuit insecten op om ze te verslinden. Wanneer deze beren zich voeden, produceren ze geluiden die van een behoorlijke afstand te horen zijn.
Reproductie van de Lippu-beer
De Indiase ondersoort paart gewoonlijk tussen mei en juli, terwijl de Sri Lankaanse ondersoort dit op elk moment van het jaar doet. De draagtijd duurt ongeveer 7 maanden en bestaat meestal uit 1 tot 3 jongen. Op het moment van de bevalling zoeken de vrouwtjes naar holen of grotten waar ze stil zullen zijn.
Jongeren worden blind geboren en blijven ongeveer 3 weken blind. Dan, na 4-5 weken, beginnen de baby's uit het hol te komen, maar ze blijven bij hun moeder tot ze 2-3 jaar oud zijn. Over het algemeen bewegen ze op de rug van het vrouwtje om beschermd te worden tegen mogelijke roofdieren.
Instandhoudingsstatus van de lippenbeer
De lippenbeer is kwetsbaar verklaard door de International Union for Conservation of Nature (IUCN). De belangrijkste oorzaak van bevolkingskrimp is de vernietiging van habitats, gekenmerkt door versnelde ontbossing, monocultuur, mijnbouw en menselijke constructies. Bovendien is stroperij een andere reden die van invloed is op het populatieniveau van het dier, aangezien sommige berenorganen worden verhandeld vanwege bepaalde populaire overtuigingen.
De soort staat vermeld in bijlage I van het Verdrag inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten, waardoor het een speciale bescherming geniet, een feit dat is bereikt door in beschermde gebieden te leven.Wanneer u echter buiten deze gebieden reist, wordt het blootgesteld aan de bovengenoemde effecten.
Foto's van luiaardbeer of luiaardbeer
