De parelhoen is endemisch voor het Afrikaanse continent, maar werd door de oude Grieken naar Europa geëxporteerd en wordt nu bijna overal ter wereld gevonden. De parelhoen heeft een heel bijzonder patroon in zijn veren, hoewel er door het bestaan van veel vergelijkbare soorten enige verwarring bestaat als het gaat om het identificeren van de echte parelhoenders, een aspect dat we in dit artikel zullen proberen duidelijk te maken. Wist je dat een van de belangrijkste redenen voor de geografische expansie van dit dier het vermogen van de parelhoen is om insectenpopulaties op een natuurlijke en milieuvriendelijke manier te beheersen?
Kom alles te weten over de parelhoen in deze PlanèteAnimal-fiche, waar we het onder meer zullen hebben over zijn oorsprong, kenmerken en voortplanting. Veel leesplezier!
Oorsprong
- Afrika
- Guinea
Herkomst van de parelhoenders
De tamme parelhoen draagt de wetenschappelijke naam numida meleagris. Hoewel het nu ook voorkomt in Europese landen (zoals Italië en Frankrijk), Azië en Noord- en Zuid-Amerika, evenals de eilanden van de Antillen en Madagaskar, is de parelhoen inheems in Afrika, meer bepaald ten zuiden van de Sahara. Hoewel deze dieren in het wild leven in hun geboorteland, worden ze al eeuwenlang zeer gewaardeerd als gedomesticeerd pluimvee. Steeds meer mensen houden pluimvee, in dit geval parelhoenders, als huisdier.
Fysieke kenmerken van de parelhoen
Parelhoenders zijn middelgroot, met een gemiddelde lengte tussen 53 en 63 centimeter, met een gewicht tussen 3,3 en 4 kg bij mannetjes en iets minder dan 2,6 en 3,3 kg bij vrouwtjes. Hun lichaam is eivormig van vorm, met een naar de grond hellende staart en een gestileerde nek. Het hoofd is klein van formaat en wordt bekroond met een geile piramidale kap van roodachtige kleur. De poten zijn grijsachtig van kleur en de duim staat omhoog. De veren, die het meest opvallende kenmerk van het ras zijn, zijn parelgrijs of blauwgrijs, met afgeronde witte vlekken. De huid is ook wit, hoewel hij een blauwachtige tint heeft op de kop, waar hij zwarte vlekken heeft.
Gedrag en karakter van de parelhoen
De parelhoen is een exotische vogel die populair is geworden omdat hij een aantal eigenschappen heeft die hem zeer begeerlijk maken. Deze zijn afhankelijk van het vermogen van de parelhoen om insecten te consumeren zonder lokale planten en vegetatie te beschadigen.Dit is de reden waarom ze een van de meest effectieve biologische controlemethoden zijn geworden, aangezien ze niet alle insecten doden, maar de insectenpopulaties reguleren zonder het lokale plantenecosysteem te beschadigen.
Bovendien staat de parelhoen bekend als een soort "waakhoen" omdat hij altijd op zijn hoede is en door zijn gekakel waarschuwt voor elke bedreigende stimulus. Naast dit vermogen om ons te waarschuwen, aarzelt de parelhoen niet om elke situatie het hoofd te bieden, omdat hij erg moedig en soms zelfs een beetje pretentieus is!
In de natuur leven deze dieren in groepen van ongeveer 20-25 individuen, met rivaliteit tussen mannetjes en gevechten tussen hen. Ze leggen meestal lange afstanden af, maar rennen altijd, want hoewel ze korte afstanden kunnen vliegen, kunnen ze al rennend meer dan 10 km per dag afleggen. Tijdens het broedseizoen scheiden de paren zich van de kudde, waar ze zich aan het einde van deze periode weer bij voegen.
Voortplanting van de parelhoenders
De parelhoen is een monogame vogel, want zodra hij een partner heeft, houdt hij hem voor het leven. Dat wil zeggen, elk mannetje copuleert alleen met het vrouwtje dat zijn partner is, dus als we er meer dan één hebben, wordt aanbevolen om een gelijk aantal mannetjes en vrouwtjes te hebben. Om een partner te kiezen, volgt de vogel een verkeringsritueel, waarbij het mannetje meerdere vrouwtjes het hof maakt om zijn mogelijkheden te vergroten. Wanneer een van de vrouwtjes ermee instemt om te gaan broeden, vindt paring plaats, wat later leidt tot paaien.
Parelhoenders leggen tussen de 160 en 180 eieren per jaar. Deze eieren worden afgezet in een nest dat door de vrouwtjes op de grond is gebouwd, op zoek naar een vlakke en plantaardige plek. Elk legsel bestaat uit ongeveer 7-17 eieren en wordt gedurende 25-30 dagen door de vrouwelijke parelhoen uitgebroed, wanneer de eieren beginnen uit te komen. Na het uitkomen worden de kuikens verzorgd door hun moeder totdat ze volwassen genoeg zijn om voor zichzelf te gaan zorgen.Gedurende deze tijd is de moeder verantwoordelijk voor het vinden en verstrekken van voedsel en het beschermen van haar jongen.
Parelhoen als huisdier
Of ze nu worden gewaardeerd om de kwaliteit van hun eieren en hun vlees, maar ook om hun kostbare veren, die het mogelijk hebben gemaakt om deze vogels eeuwenlang in Afrika te temmen, of om hun vaardigheden, er is geen It's het is niet ongebruikelijk om parelhoenders te vinden op boerderijen en zelfs in sommige huizen. Als we een van deze pluimvee als huisdier in huis willen hebben, moeten we al zijn behoeften en vereisten kennen.
Omdat de parelhoen alleseters is, moet zijn dieet zowel dierlijk als plantaardig voedsel bevatten, hoewel de laatste talrijker zijn. In het dierenvoer vinden we insecten, die de vogel in de tuin of op de grond kan pikken en/of die we moeten voorzien. In plantaardig voedsel hebben we fruit, knollen, granen, zaden of bloemen.
De parelhoen is gewend om in bomen of op hoge plaatsen te slapen, dus het wordt aanbevolen om in zijn verblijf of de tuin waar hij leeft bomen of hoge platforms te plaatsen. De parelhoen als huisdier is ook een goede keuze als we onze tuin of onze planten in goede staat willen houden, omdat deze dieren zeer respectvol zijn en onze kostbare bloemen en andere gewassen niet zullen vernietigen
Foto's van Parelhoen
