De brilbeer (Tremarctos ornatus) is ook bekend als de Andesbeer, Zuid-Amerikaanse beer, Jukumari en Ucumari. Volgens de IUCN (International Union for Conservation of Nature) leven er momenteel tussen de 2.500 en 10.000 brilberen in het wild. Dit is de reden waarom ze, vanwege de voortdurende ontbossing van de tropische bossen waarin ze leven, watervervuiling en stroperij, worden beschouwd als een soort die met uitsterven bedreigd is.
Er zijn verschillende soorten beren, maar in dit PlanetAnimal-blad praten we uitgebreid met je over de brilbeer, de enige soort beer op zijn plaats van herkomst. Als je meer wilt weten over de brilbeer, nodigen we je uit om verder te lezen!
Oorsprong
- Amerika
- Bolivia
- Colombia
- Peru
- Venezuela
Oorsprong van de brilbeer
De brilbeer komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, meer bepaald de Andes, en het is de enige soort beer die dit deel van het continent bewoont, hij is endemisch in de tropische Andes. De verspreiding van de brilbeer is erg lang en beperkt. Het is aanwezig van de bergen van Venezuela tot Bolivia, en het wordt ook gevonden in Colombia, Ecuador en Peru. In 2014 werden zelfs individuen gezien in het noorden van Argentinië, hoewel wordt aangenomen dat dit zwerfdieren zijn en geen inheemse populaties.
Gebrilde beer kenmerken
Het meest opvallende kenmerk van de brilbeer is ongetwijfeld de aanwezigheid van witte haren rond de ogen, rond van vorm, die doen denken aan een bril.Bij veel exemplaren strekt deze witte jas zich uit tot op de borst. De rest van de vacht op zijn lichaam is donkerbruin of zwart.
Het zijn vrij kleine beren, volwassen mannetjes bereiken een grootte tussen de 100 en 200 kilogram, wat heel weinig is in vergelijking met de kodiakbeer die meer dan 650 kilogram kan wegen. Volwassen vrouwelijke brilberen wegen slechts 30-85 kilogram. Dit gewichtsverschil is het meest duidelijke seksuele dimorfisme bij deze soort. Een ander belangrijk kenmerk van deze beren is hun dunne huid, die is aangepast aan warme klimaten. Ze hebben ook lange klauwen waarmee ze in bomen klimmen.
Gebrilde beer Habitat
Brilberen leven in een grote verscheidenheid aan ecosystemen langs de tropische Andes. Ze kunnen op een hoogte tot 4.750 meter boven zeeniveau leven en dalen meestal niet af tot onder de 200 meter.De grote verscheidenheid aan habitats omvat tropische droge bossen, vochtige laaglanden, tropische regenwouden, droge en natte struikgewas en graslanden op grote hoogte.
De brilbeer heeft de neiging om van leefgebied te veranderen, afhankelijk van de tijd van het jaar en de beschikbaarheid van voedsel. Weiden en struikachtige gebieden zijn meer een rust- en doorgangsgebied, omdat men gelooft dat deze dieren de aanwezigheid van bomen nodig hebben om te leven, aangezien ze uitstekende klimmers zijn, ze gebruiken ze om te slapen en voedsel op te slaan .
Brilbeer voeren
Brilberen zijn allesetende dieren en hebben aanpassingen aan dit soort dieet, zoals de speciale vorm van hun schedel, gebit en een pseudoduim waardoor ze gemakkelijker vezelrijk voedsel zoals taaie groenten kunnen hanteren, omdat ze voeden zich met palmbomen, cactussen en orchideeënbollen.Wanneer bepaalde bomen vruchten beginnen af te werpen, voeden beren zich ermee en bouwen ze er zelfs hun nesten in zodat ze direct na het rusten kunnen eten. Fruit voorziet ze van veel koolhydraten, eiwitten en vitaminen.
Als omnivoor dier voedt hij zich ook met vlees. Dit is meestal afkomstig van dood gevonden dieren zoals konijnen en tapirs, maar ook van runderen. Er zijn altijd voedselbronnen beschikbaar in hun oorspronkelijke habitat, dus brilberen houden geen winterslaap.
Reproductie van de brilbeer
Vrouwelijke brilberen hebben het hele jaar door verschillende loopsheden, vooral tussen de maanden maart en oktober. Ze hebben ook een zogenaamde vertraagde implantatie. Dit betekent dat als de eicel eenmaal is bevrucht, het enkele maanden zal duren voordat hij zich in de baarmoeder nestelt en zijn ontwikkeling begint.
De vrouwtjes bouwen hun nest in een boom waar ze één tot vier kleine brilbeerwelpen zullen baren, vaak tweelingen.Het aantal welpen dat een vrouwtje krijgt, en of het een tweeling is of niet, hangt af van haar gewicht, dat verband houdt met de overvloed en beschikbaarheid van voedsel.
Volgens sommige studies vinden de geboorten plaats tussen twee en drie maanden voor de piek van de fruitproductie door de bomen. Aangenomen wordt dat moeders hierdoor met hun jongen de schuilplaats kunnen verlaten als er fruit in overvloed is. Mannelijke brilberen zijn geslachtsrijp als ze vier jaar oud zijn en kunnen elk jaar paren met meerdere vrouwtjes.
Foto's van brilbeer
