Binnen de groep chondrichthyans zijn er verschillende kraakbeenachtige vissen. Hiertoe behoren de gevreesde haaien die de mensheid eeuwenlang hebben gefascineerd. Deze dieren hebben sterk ontwikkelde zintuigen waarmee ze, via bepaalde chemische en fysische mechanismen, zowel hun prooi als veranderingen in het watermilieu kunnen detecteren. Vandaag nodigen we u bij PlanèteAnimal uit om een dossier te ontdekken over de koboldhaai, zijn kenmerken, zijn dieet en zijn leefgebied. Lees verder om alles te weten te komen over deze unieke en bijzondere soort!
Oorsprong
- Afrika
- Amerika
- Azië
- Europa
- Oceanië
- Australië
- Brazilië
- China
- Colombia
- Spanje
- Verenigde Staten
- Frankrijk
- Guinea
- Guyana
- India
- Japan
- Marokko
- Mozambique
- Nieuw-Zeeland
- Portugal
- Republiek Zuid-Afrika
- Senegal
- Suriname
- Taiwan
Oorsprong van de Goblin Shark
" Wat er bekend is over de koboldhaai (Mitsukurina owstoni), dateert uit 1898, toen hij werd gevangen in de Kuroshio-stroom, een stroming in het noordwesten van de Stille Oceaan, nabij de kust van Japan.Dit exemplaar, dat werd gevangen door een visser, was anderhalve meter lang en heette Ichigo, wat in het Japans gehoornde haai betekent of degene die beschermt."
Globe Shark-functies
Dit zijn de belangrijkste kenmerken van de koboldhaai (Mitsukurina owstoni):
- De koboldhaai behoort tot de Mitsukurinidae-familie waarvan hij het enige levende lid is; het is ook de enige soort van het geslacht.
- Het heeft een afstamming van meer dan 100 miljoen jaar, dus het is een zeer oude soort.
- Het meet ongeveer 4 meter of minder en vrouwtjes zijn meestal groter dan mannetjes.
- Het gewicht van deze haai is ongeveer 200 kg.
- Ze zien er angstaanjagend uit, niet in de laatste plaats vanwege hun kenmerkende, brede, afgeplatte snuit die uit de bovenkant van hun hoofd steekt.
- Er wordt aangenomen dat zijn snuit hem in staat stelt elektrische signalen met een lage intensiteit te identificeren die worden uitgezonden door de dieren waarmee hij zich voedt.
- Zijn kaken zijn beweegbaar, waardoor de haai ze kan uitstrekken om prooien te vangen.
- Zijn schubben zien er rubberachtig uit, in tegenstelling tot andere haaien.
- De huidskleur is roze. Dit komt door het gebrek aan pigment en de nabijheid van de bloedvaten tot de bovenste huidlagen.
- Zijn tanden hebben de vorm van fijne hoektanden.
- De rugvinnen zijn vergelijkbaar in vorm en grootte (rond en klein).
- De bekken- en anaalvinnen zijn groter en hun basis is langwerpig.
- Een ander kenmerk dat hij deelt met sommige haaien is de afwezigheid van de onderste lob van de staartvin.
Goblin Shark Habitat
Deze soort is niet echt bestudeerd, maar het is bekend dat hij een breed verspreidingsgebied heeft dat bijna de hele planeet beslaat: van Amerika en Azië tot Afrika, Europa en Oceanië. Toch wordt aangenomen dat de aanwezigheid niet uniform is.
Het leeft op het buitenste continentale plat en ook op de bovenste hellingen. Het reist over het algemeen niet naar onderzeese bergen. Hij reist meestal tussen diepten van 270 tot 960 meter, hoewel hij ook veel dieper dan 1.300 meter kan duiken.
Als je meer wilt weten over Waar leven haaien? Aarzel niet om dit andere artikel te raadplegen!
Gewoonten van de Goblin Shark
Schattingen geven aan dat hij vanwege zijn lichaamstype erg langzaam beweegt. Er wordt ook aangenomen dat het dier 's ochtends en' s middags het meest actief is, wat samenv alt met de periode van activiteit van zijn prooi. Vanwege de diepten waarop het wordt gevonden, leeft het over het algemeen in donkere gebieden en zelfs de weinige bewegingen naar de oppervlakte zijn meestal 's nachts, dus het heeft een slecht gezichtsvermogen. Hij gebruikt vooral zijn vermogen om chemie en elektriciteit op te pikken.
Goblin Shark Feeding
De goblinhaai is een vleesetende vis die voornamelijk zijn elektrische sensoren en reuksensoren gebruikt om zijn prooi te detecteren. Hij jaagt voornamelijk op verticaal bewegende vissen, maar er is ook jacht op de zeebodem gezien.
Deze soort voedt zich met andere vissen, inktvissen, krabben en een soort schaaldier uit de ostracodengroep. Vanwege hun langzame bewegingen zijn het geen actieve roofdieren zoals andere grote haaien, maar naderen ze hun prooi eerder langzaam en als ze dichtbij zijn, gebruiken ze hun uitsteekbare kaken waarmee ze de prooi vangen.
Reproductie van de koboldhaai
Tot nu toe is de voortplantingsbiologie van de goblinhaai absoluut onbekend. Enerzijds omdat er niet genoeg exemplaren in hun natuurlijke omgeving zijn waargenomen, anderzijds zijn er ook geen opnames van zwangere vrouwtjes die een studie van het proces mogelijk hebben gemaakt.Geschat wordt dat mannetjes tussen de 260 en 380 cm geslachtsrijp zijn, terwijl ze voor vrouwtjes minstens 400 cm lang moeten zijn.
Net als andere haaien van de orde Lamniformes, is het zeer waarschijnlijk dat de jongen zich volledig in de moeder ontwikkelen en dat ze oophagous zijn, dat wil zeggen dat ze zich voeden met andere eieren en, eenmaal uitgekomen, met andere onbevruchte eieren . Het aantal nakomelingen zou klein moeten zijn en, zoals meestal het geval is met haaien, is het meer dan waarschijnlijk dat ze, eenmaal geboren, volledig onafhankelijk zullen zijn.
Instandhoudingsstatus van de koboldhaai
De Internationale Unie voor het behoud van de natuur classificeert de koboldhaai als minst zorgwekkend. Bovendien is de demografische trend onbekend. Het komt niet vaak voor dat volwassen individuen in visnetten verstrikt raken, omdat ze meestal buiten bereik zijn.Het probleem is echter anders bij jonge individuen, die meestal incidenteel worden gevangen en zich op diepten blijken te bevinden waar de mazen aanwezig zijn.
Het vlees van deze haai wordt niet verhandeld, maar er is aangegeven dat zijn kaken gewild zijn bij verzamelaars. Er zijn geen specifieke acties voor het behoud ervan, maar het is noodzakelijk om het onderzoek uit te breiden om meer te weten te komen over de biologie van dit dier en zo in de toekomst acties te kunnen ondernemen.
Pixie Shark Afbeeldingen
