De bruine beer (Ursus arctos) is over het algemeen een solitair dier. We zien hem inderdaad alleen in een groep als hij een baby is, bij zijn moeder. De baby bruine beer is meestal een paar maanden of zelfs jaren bij haar.
Ondanks zijn naam zijn niet alle bruine beren noodzakelijkerwijs bruin. Sommige individuen hebben een lichte gouden tint en andere hebben een grijsachtige vacht.
In dit PlanetAnimal-blad hebben we het over deze fascinerende soort die 18 ondersoorten heeft (waarvan sommige uitgestorven zijn).Zo is er in Europa de ondersoort van de Europese bruine beer (Ursus arctos arctos), aanwezig van het Iberisch schiereiland tot Scandinavië en Rusland. Blijf bij ons om alles te weten te komen over de fysieke kenmerken, de leefomgeving, het dieet en vele andere curiositeiten van de bruine beer. Veel leesplezier!
Oorsprong
- Amerika
- Azië
- Europa
Oorsprong van de bruine beer
De bruine beer komt oorspronkelijk uit Eurazië en Noord-Amerika en heeft ook in Afrika bestaan, maar deze ondersoort is nu uitgestorven. De voorouder van de bruine beer, de holenbeer, was een godheid voor sommige oude culturen.
De aanwezigheid van beren in Azië en Noord-Amerika is zeer homogeen en de populaties zijn niet erg versnipperd, in tegenstelling tot de populaties in West-Europa, waarvan de meeste zijn verdwenen en zijn verbannen naar geïsoleerde berggebieden.In Frankrijk zijn er bijvoorbeeld enkele zeldzame exemplaren van bruine beren in de Pyreneeën (onze brun des Pyrénées).
Bruine beer kenmerken
De bruine beer is een dier dat veel kenmerken heeft van vleesetende dieren, zoals lange, scherpe hoektanden om vlees te versnipperen en een kort spijsverteringskanaal. Zijn kiezen daarentegen zijn plat, klaar om de vegetatie te verpletteren. Het gewicht van de mannelijke bruine beer kan oplopen tot 115 kg en dat van het vrouwtje tot 90 kg.
Ze zijn plantigrade, dat wil zeggen, ze laten hun voeten volledig op de grond rusten om te bewegen. Ze kunnen ook op hun achterpoten staan om beter te zien, bij voedsel te komen of bomen te markeren. Ze kunnen klimmen en zwemmen. Het zijn dieren die lang leven, tussen de 25 en 30 jaar in het wild, en nog een paar jaar als ze in gevangenschap leven.
Brown Bear Habitat
De favoriete leefgebieden van bruine beren zijn bossen, waar ze een grote verscheidenheid aan voedsel, bladeren, fruit en andere dieren kunnen vinden. De beer varieert zijn gebruik van het bos afhankelijk van het seizoen. Overdag graaft hij in de grond om een ondiepe bedding te maken, en tijdens de herfst zoekt hij naar meer rotsachtige gebieden. Tijdens de winter gebruikt de bruine beer natuurlijke grotten of graaft ze zelf om te overwinteren.
Afhankelijk van de regio waar ze wonen, hebben ze min of meer uitgestrekte territoria. Deze gebieden zijn groter in de noordelijke regio's, zowel in Amerika als in Europa. Beren die in meer gematigde streken leven, hebben een grotere voedselbron en hebben minder territorium nodig omdat bossen over het algemeen dichter zijn in dit klimaat.
Brown Bear Feeding
Ondanks zijn vleesetende kenmerken, heeft de bruine beer een omnivoor dieet, sterk beïnvloed door de tijd van het jaar waarin planten de boventoon voeren.In het voorjaar is zijn dieet gebaseerd op kruidachtige planten en enkele karkassen van andere dieren. In de zomer, als de vruchten rijp zijn, voedt hij zich ermee. Af en toe, hoewel zeer zelden, jagen bruine beren op gedomesticeerd vee en blijven ze aas eten, naast het foerageren naar honing en mieren, waar ze dol op zijn.
Vóór de winterslaap, in de herfst, en om hun vetconsumptie te verhogen, voeden ze zich met eikels van verschillende bomen, zoals beuken en eiken. Dit is de meest kritieke tijd van het seizoen, omdat voedsel schaars is en hun succes in de winteroverleving ervan afhangt. Bruine beren moeten tussen de 10 en 16 kg voer per dag eten.
Voortplanting bruine beer
De loopsheid van de vrouwtjesbeer vindt plaats in de lente, het heeft twee cycli die tussen één en tien dagen kunnen duren. De welpen worden geboren in de grot waar hun moeder de winterslaap doorbrengt, in de maand januari, en brengen ongeveer anderhalf jaar bij haar door, zodat de vrouwtjes om de twee jaar welpen kunnen krijgen.Over het algemeen krijgt de moeder tussen de 1 en 3 welpen per worp.
Tijdens loopsheid paren mannetjes en vrouwtjes met verschillende individuen om kindermoord door mannetjes te voorkomen, die niet zeker weten of zij hun voorouders zijn of niet.
Ovulatie wordt opgewekt, dus het gebeurt alleen als er sprake is van copulatie, wat de kans op zwangerschap bij het vrouwtje vergroot. De eicel wordt niet onmiddellijk geïmplanteerd, maar blijft in de baarmoeder drijven tot de herfst, wanneer deze wordt gefixeerd en de dracht daadwerkelijk begint, gedurende een periode van twee maanden.
Brown Bear Hibernation
In deze periode neemt het hartritme af met 40 pulsen per minuut solo 10, da alt de ademhalingsfrequentie tot het uiterste en da alt de temperatuur tot 4 ºC.
In de herfst maken beren een periode van hypereten door, waarbij ze meer calorieën binnenkrijgen dan ze nodig hebben om dagelijks te overleven. Dit helpt hen vet op te hopen en de winterslaap te overwinnen, een periode waarin de beer stopt met eten, drinken, plassen en poepen.Bovendien hebben zwangere vrouwtjes energie nodig om te baren en hun jongen te verzorgen tot de lente, wanneer ze uit het hol komen.
Gedurende deze periode da alt de hartslag van de bruine beer van 40 slagen per minuut naar slechts 10, de ademhalingsfrequentie halveert en de lichaamstemperatuur da alt met ongeveer 4°C.
Bruine beer foto's
