De cnidarische stam omvat meer dan 10.000 soorten waterdieren die, afhankelijk van het type, in zout of zoet water leven. Onder deze dieren bevinden zich kwallen, die van verschillende klassen zijn. Een van hen is de Scyphozoa, die gewoonlijk de echte kwal wordt genoemd en uitsluitend in de zee voorkomt. Onder hen de pelagische kwal of paarse kwal (Pelagia noctiluca), zeer algemeen in bepaalde maritieme gebieden en waarover we u alles zullen vertellen in deze PlanetAnimal-fiche.
Veel leesplezier!
Oorsprong
- Afrika
- Amerika
- Azië
- Europa
- Oceanië
Kenmerken van pelagische kwallen
De belangrijkste kenmerken van de pelagische kwal zijn:
- Pelagische kwallen vertonen radiale symmetrie.
- Haar lichaam bestaat uit gespecialiseerde weefsels: ze heeft geen organen.
- Het zenuwstelsel, de spijsvertering en de luchtwegen zijn primitief, maar ze zijn nog steeds in staat om de basisfuncties te bieden die nodig zijn voor het overleven van de kwal.
- De weefsels zijn in drieën verdeeld: de buitenste epidermis, de binnenste dermis en een laag genaamd het geleiachtige mesoglea, dat lijkt op een soort kraakbeen, maar minder compact is.
- Het heeft een enkele opening in het lichaam: dit komt overeen met de orale ruimte, voor voedsel en ook voor uitscheiding.
- Het heeft vier lobben: deze worden orale armen genoemd en worden geassocieerd met de hierboven genoemde opening van het lichaam.
- Het manubrium is verdeeld in acht lobben: de vorm kan klokvormig of halfbolvormig zijn.
- De kleur varieert van paars, lichtbruin, roodbruin tot lichtgeel.
- De bel is omzoomd met een golvende vorm: acht tentakels bevinden zich op de bel, vrij elastisch en fijn van vorm; ze hebben een doordringende functie, waarmee ze haar gif.webpstoffen inent.
- De diameter van de bel is variabel: hij kan variëren van 3 tot 12 cm.
- Gevoelige weefsels bevinden zich in de lobben: het zijn licht- en geurreceptoren. Ze zijn dus een soort chemoreceptor.
- Ze hebben gedifferentieerde geslachtsklieren: d.w.z. vrouwelijk en mannelijk.
- De bijzonderheid van deze kwal, vandaar zijn naam, is zijn luminescentievermogen: dit wordt geactiveerd wanneer het dier wordt gestoord of zich in turbulent water bevindt.Het kan zelfs een geleiachtige substantie afscheiden die ook lichtgevend is. Dit komt door de aanwezigheid van een eiwit.
Habitat van de pelagische kwal
De pelagische kwal heeft een brede wereldwijde verspreiding en is aanwezig in de Atlantische, Stille en Indische Oceaan. Het wordt voornamelijk gedistribueerd in grote wateren, maar ook in kustwateren en kan zich zelfs aanpassen aan bijna alle delen van het mariene milieu, inclusief gematigde, warme of tropische wateren. De pelagische of lichtgevende kwal leeft voornamelijk ten noorden van de evenaar, in de Noordzee, in de Canadese Atlantische Oceaan, in de Golf van Mexico, in de Middellandse Zee en in Australië.
Gewoonten van pelagische kwallen (Glow Jellyfish)
Een van de gewoonten van pelagische kwallen is dat ze gewoonlijk grote groepen individuen vormen die duizenden kwallen kunnen tellen.Om te bewegen, voeren ze ritmische samentrekkingen uit met de onderkant van de bel, wat hen helpt zichzelf voort te stuwen. Het geleiachtige weefsel van de mesoglea zorgt ook voor drijfvermogen voor deze dieren.
Zoals het geval is bij de groep cnidariërs, hebben deze kwallen een gespecialiseerd organel dat bekend staat als de nematocyst, dat in staat is een giftige stof af te scheiden die ze zowel hun prooi als alle wezens die hen lastig vallen, inenten. In het geval van mensen, hoewel het geen soort dodelijke kwal is, veroorzaakt het huidaandoeningen, die min of meer pijnlijk kunnen zijn. Dit gebeurt meestal in bepaalde kustgebieden, in een tijd dat toeristen de stranden bezoeken, aangezien het gebruikelijk is dat deze dieren in bepaalde gebieden stranden.
De pelagische kwal voeren
Deze kwal jaagt, net als de anderen, actief op zijn prooi. Om dit te doen, gebruikt het zijn tentakels, die cellen bevatten die cnidocyten worden genoemd.Elk van deze cellen is begiftigd met nematocysten, die functioneren als een soort scherpe harpoen, die in de prooi wordt gebracht en die, eenmaal binnen, de giftige stof inoculeert.
Deze voedings- en verdedigingsstructuren zijn zo krachtig dat ze de schaal van een krab kunnen binnendringen, die de kwal vervolgens kan opeten.
De spijsvertering van dit soort kwallen vindt intra- en extracellulair plaats, in gespecialiseerde voedingsweefsels in een darmholte. Op deze manier kan hij verschillende soorten dieren consumeren, waaronder:
- Zoöplankton
- Vis
- Schaaldieren
- Eieren
- Andere kwallen
Reproductie van de pelagische kwal
De pelagische kwal heeft gescheiden geslachten. Voor de voortplanting laten het mannetje en het vrouwtje hun gameten los in het water, waar de bevruchting plaatsvindt, die daarom van het externe type is.Eieren en sperma worden vrijgegeven door de mond van het dier uit de geslachtsklieren, die zich in de richting van het centrale deel van het lichaam bevinden.
Zodra de bevruchting heeft plaatsgevonden, wordt een gedifferentieerd embryo gevormd, een planula genaamd, dat trilharen heeft waardoor het vrij kan zwemmen en in open water kan bewegen. In tegenstelling tot andere kwallen heeft de pelagische kwal geen sessiele poliepfase, omdat uit de planula de vorm wordt geboren die ephyra (ephyra) wordt genoemd, wat overeenkomt met een jonge kwal, die na een proces van ontwikkeling en groei verandert in een volwassen individu . Dit voltooit de voortplantingscyclus, waarin de nakomelingen geen ouderlijke zorg krijgen.
Als je meer wilt weten over de voortplanting van kwallen en hoe kwallen worden geboren, laten we je de volgende artikelen van PlanèteAnimal ontdekken.
Staat van instandhouding van de pelagische kwal
Er is geen gerapporteerde beoordeling van de staat van instandhouding van de pelagische kwal.Het is echter zeer waarschijnlijk dat het, net als andere soorten kwallen, niet wordt bedreigd. Integendeel, de massale achteruitgang van natuurlijke roofdieren en de wijzigingen van het mariene systeem als gevolg van klimaatverandering verhogen eerder de populatieniveaus van de soort. In het geval dat dit gebeurt, zou het ook niet gepast zijn, aangezien er altijd een populatiebalans moet zijn voor elke groep dieren.
Pelagische kwallen foto's
