✅ Indian Leopard - Kenmerken en dieet

In de katachtige groep zijn er luipaarden (Panthera pardus), behendige roofdieren afkomstig uit Afrika en Azië. Ze onderscheiden zich door de patronen van hun lichaam en hun prachtige vacht, gevormd uit zwarte rozetten. Er zijn acht ondersoorten geïdentificeerd, een classificatie die in de loop van de tijd is geëvolueerd. Een van de ondersoorten is de Indiase luipaard (P. p. Fusca), typerend voor het gelijknamige subcontinent.

Wil je alle kenmerken van het Indiase luipaard weten? Lees dan dit PlanetAnimal-blad verder en kom er alles over te weten!

Veel leesplezier!

Oorsprong

Azië
Bhutan
India
Nepal
Pakistan

Kenmerken van de Indiase luipaard

De Indiase luipaard heeft verschillende kenmerken die hem onderscheiden van andere soorten luipaarden, zoals zijn grootte of zijn rozetten. Laten we hun kenmerken bekijken:

De grootte van het Indiase luipaard: mannetjes zijn groter en zwaarder dan vrouwtjes. Ze zijn over het algemeen tussen de 2 en 2,3 meter lang voor een oscillerend gewicht van 50 tot 80 kg. Vrouwtjes zijn meestal niet langer dan 1,2 meter en wegen iets meer dan 30 kg.
Zijn poten zijn sterk.
Zijn staart is lang, hij kan zelfs bijna een meter lang zijn.
Zijn oren zijn kort en rond.
Zijn ogen zijn klein en geel van kleur.
Zijn snuit is breed, met een krachtige kaak.
Het patroon van de vacht is uniek voor elk individu en bestaat uit grote zwarte rozetten, die afnemen naar de buik van het dier toe.
Als ze jong zijn, lijken ze donkerder omdat de rozetten dichter bij elkaar staan.
De kleur van de vacht kan variëren, afhankelijk van de habitat, variërend van lichtgeel in meer droge gebieden tot goudkleurig in junglegebieden of grijziger in koudere omgevingen.

Waar leeft het Indiase luipaard?

Het Indiase luipaard komt voor in regio's als India, Bhutan, Nepal, Pakistan, de Himalaya-bossen, Bangladesh en Tibet, hoewel zijn aanwezigheid in sommige gevallen kan worden geassocieerd met invallen van individuen in plaats van lokale bevolkingsgroepen, zoals in het geval van Bangladesh.

Zijn leefgebied is gebaseerd op zeer dichte beboste gebieden, die kunnen overeenkomen met tropische regenwouden, dichte bossen, zelfs koude naaldbossen en dorre gebieden. Het is een soort die daardoor kan diversifiëren en in veel verschillende omgevingen kan leven. Het is aanwezig in sommige reservaten en nationale parken van het subcontinent, evenals in de buurt van sommige voorstedelijke gebieden.

Gewoonten van de Indiase luipaard

De Indiase luipaard is een voornamelijk nachtelijk en solitair dier, begiftigd met een grote behendigheid bij het klimmen, rennend tot bijna 60 km/u, en maakt grote sprongen van ongeveer 3 meter hoog en tot ongeveer 6 meter lang.

Mannen hebben over het algemeen grotere expansiegebieden dan vrouwen, die zelfs twee keer zo groot kunnen zijn. Deze laatste hebben ook de neiging om hun uitzetting nog meer te verminderen als ze bij hun jongen zijn.Normaal gesproken wordt de luipaard door de tijger verdreven uit bepaalde gebieden waar ze elkaar overlappen, waardoor de luipaard naar andere plaatsen verhuist.

Aan de andere kant, hoewel hij niet echt graag in het water gaat, is hij een goede zwemmer, die zichzelf heel goed verdedigt in het water. Overdag klimt hij vaak in bomen, waar hij de meeste tijd doorbrengt met rusten.

Indische luipaarden voeren

Het Indiase luipaard is, net als de rest van de katachtigen, een carnivoor, waardoor het een toproofdier is in de ecosystemen die het bewoont. Zijn dieet is zeer gevarieerd en hangt af van de prooi die daar wordt gevonden. Hij kan op grote prooien jagen omdat hij zeer sterke poten heeft. Het is gebruikelijk dat zodra het dier gevangen is, hij het meeneemt naar een boom om het rustig op te eten.

Van de verschillende soorten waar deze Indiase luipaard zich mee voedt, kunnen we noemen:

Herten
Antelopen
Zwijn
Apen
Hazen
Vogels
Reptielen
Huisdieren

Mis dit andere artikel niet waarin we uitleggen wat luipaarden eten.

Reproductie van het Indiase luipaard

Deze luipaarden kunnen het hele jaar door broeden, hoewel ze, afhankelijk van de regio, broedpieken kunnen hebben. Vrouwtjes hebben warmtecycli die ongeveer 7 dagen duren en ongeveer elke 46 dagen worden herhaald. De draagtijd duurt gemiddeld 97 dagen, daarna zoekt het vrouwtje een hol in grotten of boomstammen om te werpen, waaruit 2-4 jongen worden geboren, die de eerste 7-9 dagen of zo blind zijn.

Op de leeftijd van drie maanden volgen de welpen de moeder en beginnen ze jachttechnieken te leren; op één jaar kunnen ze voor zichzelf zorgen, maar zoals meestal het geval is met luipaarden, blijven ze bij de moeder tot ze 18-24 maanden oud zijn.

Staat van instandhouding van de Indiase luipaard

Het luipaard als soort wordt als kwetsbaar beschouwd en sommige ondersoorten worden door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) in speciale categorieën geplaatst. De Indiase luipaard handhaaft echter dezelfde algemene classificatie, wat aangeeft dat hij onderhevig is aan bepaalde druk.

Van de bedreigingen waarmee de Indiase luipaard wordt geconfronteerd, zijn jacht en handel de belangrijkste redenen voor de bevolking. Aan de andere kant zijn er in gebieden waar menselijke populaties leven, conflicten met deze katachtigen, die helaas uiteindelijk worden uitgeroeid. Evenzo zijn veel van de natuurlijke prooidieren die deel uitmaken van het dieet van de luipaard drastisch afgenomen, wat uiteindelijk ook dit dier treft.

De belangrijkste populatieschatting van een paar jaar geleden schatte dat er minder dan 10.000 volwassen exemplaren in het wild leven.

Vermelding op bijlage I van de Conventie inzake internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES), het verbieden van de jacht en het beschermen van beschermde gebieden zijn enkele van de belangrijkste acties die gericht zijn op het bevorderen van het behoud van de Indische luipaard.