✅ Arabische luipaard - Kenmerken, gedrag en voeding

Luipaarden (Panthera pardus) zijn prachtige zoogdieren afkomstig uit Afrika en Azië, waarvan er acht ondersoorten zijn geïdentificeerd. Deze dieren zijn uitstekende roofdieren, zeer behendig en hoewel ze niet de grootste van de groep zijn, blijven ze verbazen over hun jachtcapaciteiten. Onder de ondersoorten vinden we de Arabische luipaard (P. p. nimr), waarover we dit PlanetAnimal-dossier presenteren. We nodigen u uit om verder te lezen om de belangrijkste kenmerken van de Arabische luipaard, zijn leefgebied en zijn staat van instandhouding te leren kennen.

Oorsprong

Azië
Saoedi-Arabië
Verenigde Arabische Emiraten
Israël
Jordanië
Oman
Jemen

Kenmerken van het Arabische luipaard

De verschillende soorten luipaarden hebben bepaalde gemeenschappelijke kenmerken, maar in sommige gevallen, zoals bij deze ondersoort, zijn er onderscheidende aspecten waardoor we ze van elkaar kunnen onderscheiden. Laten we samen de kenmerken van het Arabische luipaard ontdekken:

Bij deze soort is er significant seksueel dimorfisme en zijn de mannetjes groter en zwaarder dan de vrouwtjes. Zo hebben de eerste een lengte tussen 1,80 en 2 meter voor een gemiddeld gewicht van ongeveer 30 kg, terwijl de tweede een lengte hebben tussen 1,60 en 1,90 meter en een massa van ongeveer 20 kg.
Het Arabische luipaard is het kleinste luipaard in de hele groep, maar het is de grootste katachtige van het hele Arabische schiereiland.
De kleur van de vacht is geel en kan variëren tussen verschillende tinten, zoals bleek, diep, roodachtig of grijsachtig.
Het kenmerkt het karakteristieke zwarte rozetpatroon van de soort.
Zoals meestal het geval is bij dit type dier, zijn zijn poten kort in vergelijking met zijn lange lichaam.
Het hoofd is breed, met een brede schedel en krachtige kaken.
Zijn oren zijn afgerond.
De snorren zijn lange witte haren.

Waar leeft het Arabische luipaard?

Het Arabische luipaard leeft voornamelijk in de Dhofar-regio in het zuidwesten van Oman aan de zuidoostkust van het Arabisch Schiereiland, evenals in het Hawf-district in het noordoostelijke deel van Oman. Jemen, in dit geval ten zuiden van de schiereiland.Er zijn ook een paar kleine populaties in Saoedi-Arabië, Judea van Israël en de Negev, hoewel recente gegevens de aanwezigheid ervan in deze regio's niet opnieuw hebben bevestigd.

Deze katachtige woonde ook op het schiereiland Musandam in Oman en de Verenigde Arabische Emiraten, maar men vermoedt dat hij uit deze regio's is verdwenen.

Wat betreft de kenmerken van het leefgebied van de Arabische luipaard, deze ondersoort heeft zich voornamelijk ontwikkeld in bergachtige gebieden, steppen, gebieden met overvloedige vegetatie en, minder vaak, in de richting van de vlakten, de woestijnecosystemen, vlakten en kustgebieden.

Arabisch luipaardgedrag

Er is weinig informatie over het gedrag van de Arabische luipaard, waarschijnlijk omdat hij in afgelegen gebieden leeft die moeilijk toegankelijk zijn voor mensen. Het is een overwegend solitair dier, behalve tijdens broedperiodes en wanneer moeders voor hun jongen zorgen.Hoewel hij voornamelijk 's nachts leeft, kan hij zich ook overdag verplaatsen.

Het heeft over het algemeen sterke concurrentie om prooi gehad met de caracal (Caracal caracal) en de Arabische wolf (Canis lupus arabs), maar gezien de hoge druk die dit type luipaard heeft gekregen, heeft het een groot nadeel dat van invloed is op zijn voortbestaan. Het verspreidingsgebied varieert afhankelijk van de beschikbaarheid van prooien en de leefomstandigheden.

Wat eet de Arabische luipaard?

Het Arabische luipaard is, net als alle andere luipaarden, een roofdier, dus een carnivoor. De belangrijkste prooi is middelgroot tot klein en hangt voornamelijk af van de aanwezigheid van prooien binnen het bereik van de kat. In die zin kan het dieet van de Arabische luipaard bestaan uit:

Gazellen
Berggeiten
Hazen
Hydraxen
Stekelvarken
Woestijn egels
Knaagdieren
Vogels
Insecten
Kamelen
Vee
Ezels
Schapen

Mis dit andere artikel niet waarin we dieper ingaan op wat luipaarden eten.

Reproductie van het Arabische luipaard

Zoals gezegd zijn studies over het gedrag van de soort beperkt, inclusief de wijze van voortplanting. Het moet echter vergelijkbaar zijn met dat van de soort in het algemeen. Luipaarden hebben de neiging om tijdens hun broedseizoen meerdere partners te hebben. In sommige gebieden is bekend dat de paarperiode rond maart plaatsvindt.

De draagtijd van vrouwtjes duurt ongeveer 13 weken en ze krijgen nesten van 2 tot 4 jongen. Deze kleintjes zijn bij de geboorte volledig afhankelijk van moederlijke zorg, aangezien ze blind zijn en niet voor zichzelf kunnen zorgen.Na ongeveer een maand beginnen ze de grot of het hol waar ze geboren zijn te verlaten, maar ze worden pas gespeend als ze twee maanden oud zijn en blijven ongeveer twee jaar bij hun moeder, waarna ze volledig onafhankelijk worden.

Staat van instandhouding van de Arabische luipaard

Het luipaard in het algemeen wordt door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) geclassificeerd als kwetsbaar. Het maakte echter wel onderscheid voor sommige ondersoorten, zoals de Arabische luipaard, die helaas als ernstig bedreigd wordt beschouwd.

Het meest recente rapport is voor het jaar 2020 van de IUCN en geeft aan dat er tussen de 45 en 200 individuen moeten zijn, wat zorgwekkend is voor een algemene populatie van een soort. De bedreigingen hierachter houden verband met directe jacht, die op zijn beurt verband houdt met marketing als trofeeën, gebruik voor vermeende medicinale voordelen en vergelding, aangezien luipaarden vee kunnen aanvallen als ze geen prooi kunnen vinden om zich mee te voeden.Ook de versnippering van habitats en de drastische afname van natuurlijke prooien speelden een rol.

Hoewel niet genoeg, omvatten instandhoudingsmaatregelen onder meer het opnemen van de luipaard in bijlage I van de Conventie inzake internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES), evenals de regulering van de jacht en het creëren van beschermde gebieden waar het dier leeft, hoewel deze slechts een minimaal percentage van het leefgebied in deze landen vertegenwoordigen.