Er zijn drie soorten neushoorns in Azië, een groep megaherbivoren die tot de grootste landzoogdieren ter wereld behoren. Het geslacht Rhinoceros omvat twee nauw verwante soorten, waaronder Rhinoceros unicornis, algemeen bekend als de Indiase neushoorn. Hoewel het een soort is waarvan de populatie zich geleidelijk heeft hersteld, blijft hij een punt van zorg voor internationale organisaties die zich bezighouden met de biodiversiteit op de planeet.
Deze soort stond op de rand van uitsterven in de vroege jaren 1900. De omzetting van zijn leefgebied in landbouwgebieden en stroperij voor zijn hoorn en andere lichaamsdelen, zoals zijn huid, zorgden voor grote druk, zoals bij alle soorten de familie Rhinocerotidae.
PlanèteAnimal zet zich in voor de huidige verspreiding van de biodiversiteit van dieren en presenteert dit blad over de kenmerken van de Indische neushoorn en we nodigen u uit om te gaan zitten om verder te lezen.
Oorsprong
- Azië
- Bangladesh
- Bhutan
- India
- Nepal
Kenmerken van Indische Neushoorn
Het zijn grote dieren, meer dan 3 meter lang, ongeveer 1,8 meter hoog en gemiddeld 2 ton zwaar. De kleur van hun huid varieert tussen bruin en zilvergrijs, met de aanwezigheid van plaques in verschillende delen van het lichaam, die voortkomen uit de plooien gevormd door de huid zelf, wat de indruk wekt dat het bedekt is met een pantser; dit kenmerk is vooral aanwezig bij reuen ter hoogte van de nek. Een ander kenmerk van de huid is de aanwezigheid van uitstulpingen op verschillende plaatsen op het lichaam.
Zowel mannetjes als vrouwtjes van de Indische neushoornsoort hebben een enkele hoorn, die een lengte kan bereiken van meer dan 50 cm. Zoals bij alle andere neushoorns, is de hoorn geen benige structuur, maar een keratinestructuur die niet vastzit aan het bot van het dier. Vrouwtjes zijn meestal kleiner en lichter dan mannetjes.
Habitat van de Indiase neushoorn
Het leefgebied van de Indische neushoorn bestaat voornamelijk uit bossen, graslanden en wetlands. In dit opzicht is hij te vinden in de oevergraslanden van sommige stroomgebieden en hoewel hij een voorkeur heeft voor uiterwaarden, is hij ook aanwezig in de moerassen en bossen die eraan grenzen. Door de uitbreiding van het menselijke territorium is het natuurlijke verspreidingsgebied van neushoorns sterk verminderd.
Voorheen had de soort een verspreidingsgebied dat Noord-India, de Indus-, Ganges- en Brahmaputra-bekkens omvatte, evenals de grenzen van Pakistan en Birma, en delen van Nepal, Bangladesh en Bhutan.Het wordt nu alleen gevonden in beschermde gebieden van India, zoals Pabitora Wildlife Sanctuary of de volgende nationale parken: Kaziranga, Manas, Orang, Jaldapara, Gorumara, Dudhwa en Katerniaghat, evenals delen van Nepal.
Gewoonten en levensstijl van de Indische neushoorn
Mannen zijn solitair, met territoria die niet zo gestructureerd zijn als die van andere neushoornsoorten, zoals de witte neushoorn, zodat hun gebieden elkaar overlappen, hoewel dit in sommige gevallen tot confrontaties kan leiden wanneer ze elkaar ontmoeten in de gebieden waar ze voeden en wentelen zich, confrontaties die soms zelfs dodelijk kunnen zijn. Vrouwtjes zijn ook individueel in hun gewoonten, tenzij ze zich tijdelijk bij een mannetje voegen om te fokken of bij hun jongen zijn die nog niet onafhankelijk zijn geworden.
Het zijn uitstekende zwemmers, dus het is niet ongebruikelijk om ze lange periodes in het water te zien doorbrengen.Ze hebben de neiging om uitwerpselen te produceren die beladen zijn met feromonen, die ze ophopen om hun aanwezigheid aan te geven. Ze zenden ook verschillende soorten geluiden uit om te communiceren. Ze hebben de neiging om zich te voeden bij zonsopgang of zonsondergang, waardoor beweging tijdens de heetste uren van de dag wordt vermeden.
Indisch neushoorndieet
De Indische neushoorn heeft, net als andere soorten, een dieet dat uitsluitend gebaseerd is op de consumptie van planten, aangezien het een herbivoor is. Zijn dieet, hoewel grotendeels samengesteld uit kruiden of grassen, vooral op grotere hoogten, omvat ook vaak bladeren, takken, oever- of waterplanten, fruit en zelfs door de mens gemaakte aanplant. Deze neushoorns worden ook aangetrokken door het likken van zoute of mineraalrijke stenen, vermoedelijk om aan deze voedingsbehoeften te voldoen.
Om zich te voeden met vegetatie, vertrouwen ze op hun grijpbare bovenlip, die iets uit de onderlip steekt.Nadat het voedsel is ingenomen, wordt het volledig in de mond geduwd om verder te kauwen. Deze neushoorns hebben meerdere keren per dag water nodig.
Reproductie van de Indische neushoorn
De Indische neushoornsoort kan het hele jaar door broeden en het zijn meestal de dominante mannetjes die vóór hun ondergeschikten broeden. Er wordt gesuggereerd dat de mannetjes de vrouwtjes waarnemen door de geur die ze afgeven als ze krols zijn, er begint dan een soort verkering en ze achtervolgen ze. Er is echter meestal enige confrontatie tussen het paar totdat het vrouwtje de verbintenis toestaat.
Dracht duurt ongeveer 16 maanden en resulteert in de geboorte van een enkel kalf met een gemiddeld gewicht van 70 kg. Seksuele volwassenheid verschilt aanzienlijk: terwijl het voor mannen ongeveer 9 jaar oud is, is het voor vrouwen tussen de 4 en 5 jaar oud. Vrouwtjes hebben de neiging om ongeveer elke 3 jaar nakomelingen te produceren tijdens hun reproductieve leven.Een paar dagen voordat een nieuw nageslacht wordt geboren, zorgen ze ervoor dat de baby die uit een eerdere verbintenis is geboren, onafhankelijk wordt.
Staat van instandhouding van de Indische neushoorn
De Indische neushoorn bevindt zich in een kwetsbare staat van instandhouding en stond, zoals eerder vermeld, op de rand van uitsterven. Momenteel zijn de belangrijkste bedreigingen stroperij voor de commercialisering van hoorn en huid, maar dit is niet de enige reden; de invasie van bepaalde exotische planten in het gebied concurreert ook met die welke de voedselbasis vormen van de Indiase neushoorn. Aan de andere kant oefent de verandering van het leefgebied van de Indische neushoorn als gevolg van de ontwikkeling van landbouwactiviteiten en de vermindering van wetlands waar deze dieren leven, een aanzienlijke druk uit op de soort. De concentratie van deze dieren in kleine populatiegebieden heeft ook gevolgen voor hun stabiliteit.
De instandhoudingsmaatregelen omvatten niet alleen dat de neushoorn tot beschermde diersoort is verklaard en dat de handel in hoorns als illegaal wordt beschouwd, maar ook dat de Indiase neushoorn is opgenomen in het Verdrag inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten.De regeringen van India en Nepal, evenals niet-gouvernementele organisaties, hebben aanzienlijke inspanningen geleverd voor de bescherming van de Indiase neushoornsoort. Er is echter meer druk nodig om de jacht en de milieu-impact op deze dieren volledig onder controle te krijgen.
Indiase neushoorn foto's
