" De witte neushoorn (Ceratotherium simun) is een van de vijf levende neushoornsoorten en is niet alleen een van de grootste landzoogdieren ter wereld, maar ook de grootste van de neushoornsoorten. De naam van deze dieren komt van de Griekse termen rhinókerôs, waar rhinó neus betekent en kerôs hoorn betekent. Juist het opvallende kenmerk van hun hoorns is de reden geweest waarom deze zoogdieren jarenlang op extreme wijze zijn bejaagd, wat uiteindelijk heeft geleid tot een alarmerende instabiliteit van de soort."
In dit AnimalPlanet-blad presenteren we verschillende aspecten die verband houden met de kenmerken van de witte neushoorn, zodat je meer weet.
Veel leesplezier!
Oorsprong
- Afrika
- Congo (Kinshasa)
- Republiek Zuid-Afrika
- Soedan
- Tsjaad
Kenmerken van de witte neushoorn
" De witte neushoorn is eigenlijk grijs en men denkt dat de naam afkomstig is van een verkeerde vertaling of verwarring, aangezien dit dier wijdt heette, wat breed betekent en verwijst naar de karakteristiek van zijn lippen, maar later werd gedacht dat wit worden genoemd, een woord dat op dezelfde manier wordt uitgesproken als het vorige. Deze soort wordt dan herkend vanwege zijn brede en vierkante lippen en de aanwezigheid van twee hoorns, waarvan er één (de voorkant) tussen 60 en 150 cm kan meten."
Bovendien heeft hij een schedel die lang is, wat het voorhoofd zou zijn, is niet erg uitgesproken en de bult wordt geaccentueerd. Het is groot van formaat en kan tot 4 ton wegen, waardoor het, samen met enkele olifanten, het grootste landdier is. Hij kan tot 4 meter lang en ongeveer 2 meter of meer hoog worden. Het is haarloos, behalve de oren en staart die behaard zijn. De huid is vrij dik en hard, met 20 mm tussen de dermis en de epidermis. Bovendien kunnen er plooien ontstaan in bepaalde delen van het lichaam.
Er zijn twee ondersoorten van de witte neushoorn erkend:
- Noordelijke witte neushoorn (Ceratotherium simum cottoni).
- Zuidelijke witte neushoorn (Ceratotherium simum simum).
Ze verschillen voornamelijk omdat de eerste kleiner is dan de laatste en omdat ze verschillende verspreidingsgebieden hebben.
Witte neushoorn habitat
De witte neushoorn is mogelijk uitgestorven in de Democratische Republiek Congo en Zuid-Soedan; het is uitgestorven in de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad en Soedan. Het is opnieuw geïntroduceerd in Botswana, Eswatini, Namibië, Oeganda, Zimbabwe, Mozambique, Kenia en Zambia.
Het leefgebied van de witte neushoorn bestaat uit ecosystemen zoals savannes, struiken en graslanden. Het vereist de aanwezigheid van water in de gebieden die het bewoont, dus wordt het constant gemobiliseerd naar de oevers van rivieren en lage gebieden met de aanwezigheid van de vloeistof. In die zin kan het ook worden gezien in dichte bossen, met gras bedekte bossen en hellingen.
Gewoonten van de witte neushoorn
Aangenomen wordt dat deze soort de meest complexe sociale structuur en gewoonten van allemaal heeft. Ze kunnen tijdelijke groepen van 14 individuen of minder vormen, bestaande uit een dominant mannetje, vrouwtjes en hun jongen.Dominante mannetjes hebben de neiging om te voorkomen dat krolse vrouwtjes van hun territorium afdwalen, dat normaal gesproken tussen de 1 en 3 km is, terwijl dat van vrouwtjes zelfs nog groter is. Misschien is dit de reden waarom wanneer ze vruchtbaar zijn, dominante mannetjes voorkomen dat ze weggaan.
Een veel voorkomende gewoonte onder dominante mannetjes is om hun territorium af te bakenen met hopen mest, die ze krachtig verpletteren, zodat ze alleen kunnen gaan drinken. De witte neushoorn is over het algemeen niet agressief, hoewel er wel botsingen tussen mannetjes voorkomen. Van hun kant worden vrouwtjes met nakomelingen dat, vooral in de aanwezigheid van roofdieren. Als ze zich bedreigd voelen, laden ze op met snelheden tussen de 24 en 40 km/u. Bijzonder is dat ze hard met hun voeten op de grond komen en allemaal dezelfde kant op rennen.
Deze soort is niet gebruikelijk om in water te baden, maar hij neemt modderbaden in de zomer en zandbaden in de winter.Afhankelijk van de tijd van het jaar veranderen ze hun gewoonten, ze zijn overdag actief in koude seizoenen en schemerig in warme seizoenen.
Witte neushoorn dieet
Dit is een strikt herbivoor soort, die zich voornamelijk voedt in gebieden met veel struikgewas en kort gras. Onder de planten die ze consumeren zijn die van de geslachten Panicum, Urochloa en Digitaria. Afhankelijk van de beschikbaarheid consumeren ze stengels, bladeren, zaden, bloemen, wortels, fruit en zelfs kleine houtachtige planten. Omdat ze grote hoeveelheden gras consumeren, en vanwege hun grootte, worden ze beschouwd als een van de meest grazende dieren ter wereld; in feite is de witte neushoorn geclassificeerd als een mega-herbivoor. Door de dikke lippen van deze dieren kunnen ze het plantaardig materiaal dat ze consumeren gemakkelijk vastpakken en afscheuren.
Pasgeboren witte neushoorns voeden zich slechts een paar weken met de melk van hun moeder, terwijl de moeder ze vervolgens leert zacht gras te eten totdat ze later hun dieetvoeding ontwikkelen.
Reproductie van de witte neushoorn
Deze neushoorns broeden het hele jaar door, hoewel met hogere pieken tussen oktober en december voor die in de zuidelijke regio en februari tot juni voor die in de oostelijke regio. Vrouwtjes komen vaak het territorium van mannetjes binnen en als ze krols zijn, zullen ze dat merken aan de geur van urine. Het mannetje probeert een aantal dagen met het vrouwtje te paren en het vrouwtje accepteert dit alleen als ze geluiden uitzendt die haar verlangen om zich voort te planten bevestigen.
Voor de paring blijft het paar tot 20 dagen bij elkaar. Als het vrouwtje probeert te ontsnappen, zal het mannetje haar proberen tegen te houden, wat soms tot confrontaties leidt. Deze neushoorns kunnen ongeveer 2-5 dagen paren, daarna verlaat het vrouwtje het territorium. De zwangerschap duurt gemiddeld 550 dagen en baart slechts één baby. Een vrouwtje zal na 3 jaar opnieuw broeden en de welp zal op dit moment onafhankelijk zijn.
Status van instandhouding van de witte neushoorn
De witte neushoornsoort staat vermeld als bijna bedreigd op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur. Gezien de aanzienlijke verschillen tussen populatieniveaus, is de noordelijke ondersoort echter anders gecatalogiseerd en wordt daarom als ernstig bedreigd beschouwd, terwijl de zuidelijke in dezelfde categorie v alt als de soort. De noordelijke ondersoort wordt in feite verondersteld uitgestorven te zijn in het wild, en de weinige bestaande individuen worden gevonden in beschermde gebieden.
Stroperij voor de illegale hoornhandel is de belangrijkste oorzaak van de massale slachting van de witte neushoorn. De hoorn wordt voor verschillende doeleinden gebruikt, waarvan wordt aangenomen dat hij gunstig is voor de gezondheid, maar ook als sieraad en als onderdeel van objecten van grote economische waarde.
Belangrijkste instandhoudingsacties zijn onder meer het beschermen van de soort in gecontroleerde gebieden of reservaten, evenals het verbieden van commercialisering van de hoorn, en strategieën tussen de private en publieke sector die de stabiliteit van de soort op lange termijn garanderen.
Hoeveel witte neushoorns zijn er nog?
Volgens de Rode Lijst van de IUCN zijn er momenteel iets meer dan 10.000 witte neushoorns in de wereld.
Witte neushoorn foto's
