Binnen de Testudines vinden we de Griekse schildpad, van het geslacht Testudo. Er zijn 7 andere schildpadden in dit geslacht, voor een totaal van 8, waarvan sommige Horsfield's schildpad of Hermann's schildpad zijn. Iets dat schildpadden in het algemeen definieert, is hun vermogen om meer dan een eeuw te leven en met relatief gemak honderd jaar te bereiken. Wil je alle details weten over dit schildpaddenras dat op 3 verschillende continenten leeft? Lees verder om meer te weten te komen over de kenmerken, het dieet en de staat van instandhouding van de Griekse schildpad.
Oorsprong
- Afrika
- Azië
- Europa
- Algerije
- Spanje
- Griekenland
- Iran
- Israël
- Italië
- Marokko
- Syrië
- Türkiye
Kenmerken van de Griekse schildpad
Griekse schildpadden of Testudo graeca zijn middelgrote schildpadden. Hun verhoudingen zijn fundamenteel afhankelijk van de omgevingsomstandigheden waarin elk individu zich ontwikkelt. Bovendien hangt het rechtstreeks af van de kwaliteit en kwantiteit van het beschikbare voedsel.
Er zijn dus exemplaren van Griekse schildpadden met een gewicht tussen de 500 en 600 gram, het meest voorkomende gewicht onder schildpadden op het Iberisch schiereiland. Terwijl het in Bulgarije gebruikelijk is dat deze schildpadden 10 keer groter worden, aangezien er gevallen zijn gevonden van volwassen schildpadden die meer dan 7 kilogram wegen.Er is duidelijk seksueel dimorfisme, waarbij vrouwtjes aanzienlijk groter zijn dan mannetjes.
Het schild van volwassen schildpadden is koepelvormig, met geelachtige en olijfgroene tinten, soms een beetje donkerder, die zwart worden. Het bestaat uit platen met een zwarte rand en heeft soms ook een centraal punt van deze kleur. Iets speciaals aan het ras is dat ze een supracaudale plaat hebben op het dorsale deel van het schild, die in tegenstelling tot andere rassen niet gespleten is.
De kop is geel met zwarte vlekken, die per schildpad verschillen in grootte en vorm. Hun ogen lijken op die van kikkers en padden, ze zijn bijzonder uitpuilend en zwart van kleur.
Habitat van de Griekse schildpad
De Griekse Schildpad bewoont meer dan 3 continenten, namelijk: Europa, Azië en Afrika. In Afrika komt het voor in de landen aan de noordkust, zoals Algerije of Marokko, terwijl het in Azië vooral voorkomt in Iran, Syrië en Israël.Op het Europese continent vinden we griekse schildpadden in Griekenland, Italië, Turkije en verschillende mediterrane landen, evenals langs de kust van de Zwarte Zee.
Het land dat het dichtst bij Frankrijk ligt waar deze schildpad wordt gevonden, is Spanje en er zijn slechts 3 geregistreerde populaties van deze schildpad en, zoals we later zullen zien, is het een bedreigde diersoort die met uitsterven wordt bedreigd. Deze populaties zijn:
- Doñana
- De regio Murcia en Almeria
- Calvia
Over het algemeen wordt het leefgebied van de Griekse landschildpad gekenmerkt door een mediterraan ecosysteem, met struikgewas en struikgewas, weinig neerslag en hoge temperaturen. Dat wil zeggen, een droge of op zijn minst semi-droge omgeving.
Reproductie van de Griekse schildpad
Griekse landschildpadden zijn geslachtsrijp als ze 8 tot 10 jaar oud zijn, terwijl mannetjes eerder volwassen worden. Vanaf deze leeftijd zijn er 3-4 broedsels, tussen de maanden mei en juni. Deze klauwen worden gemaakt in gaten die de vrouwtjes eerder hebben gegraven.
Net als bij andere schildpadden, zoals de Hermann-schildpad, wordt het geslacht van jongen grotendeels bepaald door de omgevingsomstandigheden. Er is een hoger percentage vrouwtjes als de temperatuur hoger is dan 31,5 graden, terwijl als het koeler is, er meer mannetjes worden geboren. Als de temperatuur buiten het bereik van 26 tot 33 graden ligt, worden de embryo's waarschijnlijk niet geboren of worden ze geboren met ernstige misvormingen en problemen die een goede ontwikkeling belemmeren of verhinderen.
Griekse schildpadden voeren
Griekse landschildpadden zijn voornamelijk plantenetende dieren, aangezien hun dieet gebaseerd is op de consumptie van voedsel van plantaardige oorsprong. Ze voeden zich met name met wilde planten in hun omgeving, dus hun dieet varieert afhankelijk van de regio en de vegetatie die daar wordt aangetroffen. Sommige van de planten die vaker worden gegeten, zijn distels, paardebloemen, alfalfa of rozemarijn.
Alleen in zeer specifieke gevallen kan men zien dat de Griekse schildpad niet-plantaardig voedsel consumeert, zoals insecten of zelfs kleine dode dieren of aas. Dit gedrag komt vaker voor bij vrouwen.
Net als bij andere schildpadden, zoals de Hermann-schildpad, overwintert de Griekse schildpad. Met deze techniek kunnen ze de strenge winter overleven, waarin ze zichzelf niet konden voeden vanwege een gebrek aan plantaardige hulpbronnen. Om te overwinteren maken deze schildpadden een gat van ongeveer 20 centimeter diep, ze gebruiken dit type gat ook om aan overmatige hitte te ontsnappen.
Staat van instandhouding van de Griekse schildpad
Momenteel wordt de Griekse schildpad ernstig met uitsterven bedreigd. Een van de hoofdoorzaken van hun bijna uitsterven is de gewoonte om ze te vangen om ze als huisdier te adopteren. Deze plundering is zo ongecontroleerd en buitensporig dat veel populaties Griekse schildpadden zijn aangetast en zijn afgenomen of zelfs volledig zijn verdwenen.
Om dit te stoppen moesten er drastische maatregelen genomen worden. Dit is de reden waarom het bezit van een Griekse schildpad tegenwoordig verboden is en wettelijk kan worden bestraft. Je moet dit verbod serieus nemen, want de straffen kunnen zelfs oplopen tot gevangenisstraf.
Foto's van Griekse schildpad
