In de schemering kunnen we op een poster van een landelijke weg het ronde silhouet van de kleine uil van Athena zien, de ronding ervan kan zelfs komisch zijn. Hoewel het een dier is met nachtelijke gewoonten, kan het ook overdag worden waargenomen, maar zijn manier van vliegen en zijn vliegroute veranderen met de tijd, en het wordt meer golvend als het licht is.
Deze kleine nachtelijke roofvogel is een van de meest vruchtbare vogels van Europa en wordt niet als bedreigd beschouwd, hoewel hij vaak het slachtoffer is van verkeersongevallen.In dit PlanetAnimal-dossier vertellen we je alles over de Uil van Athene of het Steenuiltje, een roofvogel die kenmerkend is voor het Middellandse Zeegebied.
Oorsprong
- Afrika
- Azië
- Europa
Oorsprong van de uil van Athene
Deze kleine uil komt oorspronkelijk uit Europa, Azië en Noord-Afrika. Hun bevolking is wijdverbreid en vermijdt bergachtige gebieden en plaatsen die te koud zijn. De wetenschappelijke naam van deze vogel, Athene noctua, verwijst naar de godin Athena. Hoewel het altijd in verband is gebracht met uilen, is het de uil die wordt geassocieerd met deze godin.
Kenmerken van de uil van Athena
Athena's steenuil of steenuil is een kleine nachtelijke roofvogel, gedrongen en lijkt op een kleine bal. Dit is zijn belangrijkste kenmerk, naast zijn ronde kop zonder pluimen, zoals uilen gewoonlijk hebben.
" Zijn verenkleed is grijsbruin, met sterke witte marmering. Het buikgebied is lichter, maar ook gevlekt. Ze heeft witte wenkbrauwen die haar grote gele ogen benadrukken. De snavel is klein. Met gespreide vleugels kan de uil 54 centimeter bereiken, voor een hoogte van slechts 23 centimeter. Zijn poten zijn bevederd behalve de klauwen."
Athena's Uil Habitat
Deze kleine uil is niet erg veeleisend als het gaat om de keuze van zijn leefgebied, hoewel hij de voorkeur geeft aan halfbeboste gebieden, zoals weilanden of olijfgaarden. Hij houdt niet van zeer dichte bossen en het is gebruikelijk om hem in de buurt van menselijke locaties te observeren, hij kan zelfs nestelen in stedelijke en voorstedelijke parken.
Ook kan hij leven in halfwoestijngebieden, velden en boomgaarden. Het wordt zelden gezien in bergachtige streken.
De uil van Athene voeren
Het dieet van de uil is gevarieerd en zal afhangen van het gebied waarin hij leeft en het soort voedsel dat beschikbaar is. Het is gebleken dat hoe noordelijker ze leven, hoe meer hun dieet is gebaseerd op gewervelde dieren, vooral knaagdieren. Evenzo zijn, net als verder naar het zuiden, ongewervelde dieren, zoals insecten en wormen, hun hoofdgerecht. Het is dus een vleesetend dier.
De kleine uil kan op twee manieren eten: zittend op een "baars" of baars, hoge boom of stam, vanwaar hij naar zijn prooi kijkt en er vervolgens op neerduikt.
Reproductie van de uil van Athene
Het broedseizoen van dit dier begint in de lente, eind maart, wanneer het specifieke lied wordt gehoord dat doet denken aan het klagende miauwen van een kat, en eindigt in april, wanneer het vrouwtje haar eieren legt. Uilen, als ze een partner vinden, houden die voor het leven, net als hun territorium.Deze vogels bouwen geen nesten, omdat ze profiteren van natuurlijke gaten in bomen of zich de verlaten nesten van andere vogels toe-eigenen.
Het mannetje neemt niet deel aan de incubatie van de eieren, alleen het vrouwtje, die tijdens dit proces door het mannetje wordt gevoerd. Als de eieren uitkomen, voeden beide ouders de kuikens ongeveer een maand lang, tegen die tijd zijn de kuikens sterk genoeg om te vliegen, hoewel hun ouders ze wel moeten blijven voeren.
Foto's van Steenuil of Steenuil
