De Picardische herder of Picardische herder is een ras van herdershonden van Franse oorsprong, ingedeeld in groep I van de FCI (Fédération Cynologique Internationale). Het is een weinig bekend ras, maar zeer geliefd bij iedereen die er een adopteert. Wil je weten waarom? We leggen het je uit in dit rasdossier van PlanèteAnimal, waarin we in detail zullen praten over de Picardische Herder: zijn oorsprong, kenmerken, karakter en opvoeding!
Oorsprong
- Europa
- Frankrijk
FCI-nomenclatuur
- Groep I
Fysieke kenmerken
- Rustiek
- Gespierd
- Liegen
- Korte oren
Grootte
- Gemiddeld
Hoogte
- 55-70
Volwassen gewicht
- 25-45
Levensverwachting
- 12-14
Aanbevolen fysieke activiteit
- Hoog
Karakter
- Gebalanceerd
- Maatschappij
- Zeer loyaal
- Slim
- Actief
- Aanhankelijk
Ideaal voor
- Kinderen
- Appartement
- Huis
- Wandelen
- Herder
- De bewaker
- Sport
Aanbevelingen
- Harnas
Aanbevolen klimaat
- Koud
Haartype
- Medium
- Glad
- Moeilijk
- Groot
- Sec
Oorsprong van de Picardische Herder
Het wordt beschouwd als een bijzonder oud ras en hoewel de naam verwijst naar de regio Picardië in Noord-Frankrijk, is het onzeker of het endemisch is in deze regio.Desondanks weten we dat deze hond door heel Europa wordt verspreid en dat zijn kenmerken overeenkomen met veel van de meest voorkomende herdershonden in deze regio.
De eerste bekende exemplaren namen deel aan een tentoonstelling in 1863, in dezelfde categorie als Briards en Beaucerons. Jaren later, vanaf 1898, kende het ras een groeiend succes en veel later, in 1922, werd de eerste officiële standaard geschreven door Paul Megnin. Het werd echter pas in 1925 officieel en definitief erkend.
" Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog stopten fokkers met het fokken van de Picardische herder. Toen de oorlog eenmaal voorbij was, was het erg moeilijk om typische voorbeelden van het ras te vinden, en om deze reden erkende de Rasclub de Berger Picard niet officieel. Zo richtte een hondenliefhebber, Robert Montenot, in 1955 de Club des Amis du Berger Picard (CABP) op."
Eindelijk, in 1959, werd het ras definitief erkend en werd de officiële standaard opgesteld door de heer J.C. Larive, in samenwerking met de heer R. Triquet.
Kenmerken van de Picardische herder
De Picardische Herder is een middelgrote hond die tussen de 60 en 65 cm meet. bij de schoft bij reuen en tussen 55 en 60 cm. bij de schoft bij vrouwen. Hij heeft een prettige maar sterke uitstraling, met een bijzonder vriendelijk gezicht. Zijn oren, in de vorm van een spitz, zijn goed onderscheidende zwarte neus en zijn uitgebalanceerde lichaam zijn opmerkelijk. De verhoudingen van de hond moeten 5-8% langer zijn dan hoog. De gezichtsvacht mag het oog niet bedekken en moet ongeveer 4 cm lang zijn. De ogen zijn donker.
De staart is lang en de vacht, voorzien van halflange grove haren, moet ruw aanvoelen. Het heeft een zeer fijne en dichte ondervacht, ideaal om zichzelf te beschermen tegen de kou. De bovenvacht is 5-6 cm lang en kan fawn, gestroomd fawn, fawn met een donkere of grijze bovenvacht zijn.Een kleine witte vlek op de borst is toegestaan, maar nooit grote vlekken.
Karakter van de Picardische Herder
De Berger de Picardie onderscheidt zich door zijn evenwichtige, gehoorzame en intelligente karakter. Het is ook een zeer sociale hond, zowel met mensen als met andere dieren, maar dit zal uiteraard afhangen van zijn socialisatieproces, dat we in de volgende sectie zullen bespreken. Vanwege zijn verleden (en tegenwoordig in sommige gebieden) als herdershond, is de Picardische herder over het algemeen een zeer loyale en beschermende hond, vooral met kinderen, met wie hij een geweldige band heeft.
Picardische herdersverzorging
De Picardische herder heeft regelmatig onderhoud van zijn vacht nodig, dus hij moet ongeveer 2 tot 3 keer per week worden geborsteld, waarbij deze frequentie tijdens de ruiperiode wordt verhoogd. Baden moet worden gedaan als de hond vies is of om de 1-2 maanden.We gebruiken specifieke producten en accessoires voor honden, nooit shampoo voor menselijk gebruik.
We zullen ze ook kwaliteitsvoer aanbieden, hetzij op basis van brokjes, BARF-dieet of andere zelfgemaakte diëten, maar onthoud dat zelfgemaakte voeding niet synoniem is met restjes en dat het altijd moet worden voorgeschreven door een dierenarts om voedingstekorten te voorkomen. We raden je aan om bij twijfel hierover een dierenarts te raadplegen.
Tot slot moet worden opgemerkt dat de Picardische herder een zeer actieve hond is, dus hij zal regelmatig moeten bewegen. Het kan heel goed worden gestimuleerd met eenvoudige spellen, zoals apporteren en apporteren, of kennismaken met complexere sporten, zoals behendigheid voor honden. Onthoud echter dat regelmatige impactsporten schade aan het lichaam van de hond kunnen veroorzaken, dus frequentere veterinaire controles worden geadviseerd.
Opleiding van de Picardische herder
Zoals we al zeiden, is de Picardische herder een bijzonder intelligente hond, dus hij zal geen moeite hebben om opgevoed en getraind te worden. We beginnen dit gedeelte met het hebben over de socialisatie van puppy's, een bijzonder belangrijk proces dat begint bij 3 weken en eindigt bij 3 maanden, waarin de hond moet leren zich te gedragen met allerlei soorten mensen, dieren en omgevingen. Het is daarom essentieel om de niet-gevaccineerde puppy niet te scheiden van zijn moeder en broers en zussen voor een optimale leeftijd (2 tot 3 maanden) en om negatieve ervaringen te vermijden.
De puppy moet op dit moment leren zichzelf te ontlasten in de krant en de beet te beheersen. Het is in deze fase ook belangrijk om je geest te stimuleren met een verscheidenheid aan spelletjes en activiteiten, en dit altijd op een positieve en zeer vooruitstrevende manier te doen.
Later, wanneer de puppy op de hoogte is van zijn eerste vaccinaties, kunnen we hem leren op straat te plassen en, wanneer hij volwassen begint te worden, zullen we hem kennis laten maken met de basiscommando's van de hond gehoorzaamheid, essentieel voor zijn veiligheid en voor correcte communicatie met u, zijn voogd.Wanneer hij het jeugdige stadium bereikt, kan onze hond kennismaken met meer complexe hondenoefeningen en vaardigheden. En als volwassene kunnen we hem kennis laten maken met hondensport.
Gezondheid van de Picardische herder
Er is weinig informatie over erfelijke ziektes waar het ras aan kan lijden, maar er moet melding worden gemaakt van heupdysplasie, veel voorkomend bij middelgrote tot grote herdershonden, en sommige oogproblemen. Om ze in een vroeg stadium te voorkomen en op te sporen, is het raadzaam om regelmatig naar de dierenarts te gaan, maximaal om de 6 tot 12 maanden, het vaccinatieschema voor honden strikt te respecteren en regelmatig ontwormingsmiddelen toe te dienen.
De levensverwachting van de Berger Picard is ongeveer 12 tot 13 jaar.
Foto's van Berger Picard of Berger de Picardie
