Longkanker, een vrij zeldzame vorm van kanker bij honden
Longkanker wordt gedefinieerd als een ongeorganiseerde en ongecontroleerde proliferatie van bepaalde cellen in de longen.
Primaire longtumoren zijn vrij zeldzaam bij honden, maar kunnen toch voorkomen. Het meest voorkomende type longtumor bij honden is longcarcinoom, hoewel er ook andere tumortypes zoals lymfomen, kwaadaardige histiocytose of zelfs sarcomen kunnen worden gevonden.
Meestal zijn tumoren die zich in de longen van een hond ontwikkelen uitzaaiingen. Dit zijn tumoren die het gevolg zijn van de verspreiding van een tumor die oorspronkelijk elders in het lichaam van het dier is ontstaan.
Zoom in op longcarcinoom, het meest voorkomende bij honden
Longcarcinoom wordt gedefinieerd als een kwaadaardige tumor van de epitheelcellen van de long.
Er zijn 4 subtypen: bronchioloalveolair carcinoom, plaveiselcelcarcinoom, longadenocarcinoom en adenosquameus carcinoom.
Bronchioloalveolair carcinoom komt veruit het meest voor bij honden.
We weten dat bepaalde hondenrassen bijzonder vatbaar zijn voor het ontwikkelen van longcarcinomen, waaronder Boxers, Dobermans, Australian Shepherds, Berner Sennenhonden en Ierse Setters. Meestal komt de tumor voor bij een ouder dier.
Maar het ras is echter niet alles en weet nog niet precies de redenen waarom een hond deze vorm van kanker kan krijgen. Het lijkt erop dat dit type aandoening wordt veroorzaakt door een complexe mix van omgevings-, genetische en/of erfelijke risicofactoren.Onder de betrokken omgevingsfactoren kan de blootstelling van de hond aan sigarettenrook een rol spelen bij het ontstaan van dit type kanker.
Wat zijn de klinische symptomen van longkanker bij honden?
Symptomen van longkanker bij honden kunnen van dier tot dier verschillen. De meest voorkomende klinische verschijnselen zijn hoesten, moeite met ademhalen (zware of snelle ademhaling, zelfs in rust) en inspanningsintolerantie.
Algemene en niet-specifieke symptomen kunnen zich ook voordoen als depressie, anorexia en gewichtsverlies.
We kunnen ook kreupelheid waarnemen die wordt veroorzaakt door botaandoeningen en meer bepaald door zwelling aan het uiteinde van de pijpbeenderen (Cadiot Ball-syndroom).
Bij uitzaaiingen in het centrale zenuwstelsel kan het dier neurologische aandoeningen vertonen.
Hoe wordt de diagnose longkanker gesteld?
Dit type tumor wordt vaak incidenteel gediagnosticeerd tijdens röntgenfoto's van de borstkas.
De diagnose wordt vervolgens bevestigd door cytopunctuur (echogeleide fijne naaldaspiratie) en/of biopsie (chirurgische excisie van een stukje van de tumor). Deze technieken maken het mogelijk om cellen of delen van de tumor uit de tumor te halen voor histologische analyse.
Aangezien longtumoren inderdaad een sterk potentieel hebben om zich naar andere delen van het lichaam te verspreiden, kan uw dierenarts u aanraden een verspreidingsonderzoek uit te voeren om eventuele metastasen op te sporen. Dit onderzoek kan bestaan uit bloedonderzoek, urineonderzoek, andere röntgenfoto's, abdominale echografie en/of CT-scan.
In sommige gevallen kan een pleurale effusie ontstaan.Dit is de verzameling van vocht rond de longen. De dierenarts kan dan een thoracocentese uitvoeren, dat wil zeggen een vloeistofprik met een naald. Soms is het mogelijk om tumorcellen te visualiseren die baden in deze vloeistof.
Wat zijn de behandelingen voor longkanker bij honden?
In het geval van longkanker bij uw hond is een operatie vaak de voorkeursbehandeling. Dit kan echter alleen als de tumor uniek is, er geen uitzaaiingen aanwezig zijn en de algehele conditie van het dier naar tevredenheid is en de operatie goed doorstaat. Meer dan de helft van de geopereerde honden kan na de ingreep een levensverwachting van een jaar verwachten.
In andere gevallen kan radiotherapie of chemotherapie worden aanbevolen, maar helaas hebben deze behandelingen weinig effect op dit type kanker. Bij afwezigheid van uitzaaiingen is de levensverwachting van een hond met deze vorm van kanker ongeveer 11 maanden en slechts 2 maanden bij aanwezigheid van uitzaaiingen.