Wat is Cadiot-Ball-syndroom?
Cadiot-Ball-syndroom wordt ook hypertrofische pneumonie-osteopathie of zelfs hypertrofische osteïtis genoemd.
Dit is een botaandoening die de ledematen van de hond aantast en secundair is aan een borstaandoening, waaronder:
- een primaire of secundaire intrathoracale longtumor (met andere woorden longmetastasen),
- een longmassa zoals een abces of granuloom,
- longontsteking,
- een bottumor van de ribben,
- hartwormziekte,
- een spirocercose,
- endocarditis,
- een schwannoom van de nervus vagus,
- slokdarmsarcomen of -carcinomen,
- enz.
Aangezien het Cadiot-Ball-syndroom vaak secundair is aan een tumoraandoening, wordt het ook wel een paraneoplastisch syndroom genoemd. Met andere woorden, dit zijn symptomen die op afstand worden veroorzaakt door een tumor of de uitzaaiingen ervan.
Hoe manifesteert Cadiot-Ball-syndroom zich?
Cadiot-Ball-syndroom manifesteert zich door kreupelheid in de aangedane ledemaat(en) in combinatie met hete en pijnlijke zwelling door druk van de extremiteiten van de ledematen. Over het algemeen zijn het de middenhandsbeentjes en middenvoetsbeentjes, met andere woorden het distale uiteinde van de ledematen, die worden aangetast.
Tegelijkertijd met deze symptomen kunnen er klinische symptomen zijn die verband houden met de oorzakelijke aandoening. Dit zijn meestal ademhalingssymptomen zoals hoesten, moeite met ademhalen en inspanningsintolerantie.
In 80% van de gevallen treedt Cadiot-Ball-syndroom op zelfs vóór het begin van de symptomen van de initiële tumor wanneer kanker de oorzaak is.
Honden van grote rassen zoals de bokser, de Duitse herder of zelfs de doberman lijken vatbaarder voor de ontwikkeling van dit syndroom. Vrouwen zijn ook meer getroffen dan mannen.
Hoe wordt het Cadiot-Ball-syndroom gediagnosticeerd bij honden?
Diagnose vereist zowel bot-röntgenfoto's als een thoraxfoto en/of abdominale echografie.
Wat is de behandeling voor Cadiot-Ball-syndroom?
De behandeling van het Cadiot-Ball-syndroom hangt af van de onderliggende oorzaak. In het geval van een tumor kan het een chirurgische excisie van de laatste zijn als dit mogelijk blijkt.
Medische behandeling is gebaseerd op het toedienen van analgetica en/of corticosteroïden aan de hond. Het biedt echter slechts tijdelijke verlichting van de symptomen.