Een verandering in de structuur van hun hersenen
Van Newfoundland tot Chihuahua, de hondensoort omvat verschillende rassen en individuen met verschillende morfologische kenmerken en vermogens die het resultaat zijn van selectie door mensen. Maar deze variaties zijn niet het enige gevolg van selectief fokken. Een recent Amerikaans onderzoek, uitgevoerd door de Universiteit van Georgia en gepubliceerd door het Journal of Neurosciences op 2 september 2019, heeft zojuist aangetoond dat deze fysieke veranderingen ook een impact hebben gehad op de structuur van de hersenen van onze gedomesticeerde hoektanden.
Tijdens dit onderzoek bestudeerden onderzoekers MRI's van de hersenen van 62 honden van 33 verschillende rassen.Eerste observatie: de vorm en grootte van de hersenen variëren sterk van ras tot ras en dit gaat veel verder dan de verscheidenheid aan vormen en afmetingen van de schedels die kunnen worden aangetroffen tussen honden van verschillende rassen die aan het onderzoek hebben deelgenomen.
Een significante correlatie tussen ontwikkelde neurale netwerken en gedragsvaardigheden
Door hersengebieden met sterke variatie tussen rassen nader te bekijken, was het team van Erin Hecht, een neurowetenschapper aan de Harvard University, in staat om zes neurale netwerkkaarten vast te stellen die ze correleerden met verschillende hondenvaardigheden, zoals als jagen op zicht, jagen op reuk, bewaken en gezelligheid. Honden die soms als politiehond worden gebruikt, zoals de Boxer of de Doberman, lijken bijvoorbeeld een groter neuraal netwerk te hebben ontwikkeld dan andere rassen in de regio's die betrokken zijn bij zien en ruiken.
Jachthonden die werden gebruikt voor hun reukvermogen vertoonden ondertussen verschillen, niet in hersengebieden die hen in staat stellen geuren te detecteren, maar eerder in delen van hun hersenen die hen in staat stellen deze informatie te ontcijferen en met name aan de mens door te geven wees altijd beter voor hem!
Een studie uitgevoerd bij gezelschapshonden
De studie toonde verschillen aan in de hersenen van honden, ook al waren het "slechts" gezelschapshonden. Het grote nadeel van de studie, toegegeven door de auteur van de studie in de kolommen van de Washington Post, is inderdaad dat er gezelschapshonden werden gebruikt en geen werkhonden, met andere woorden honden die niet actief de functies vervullen waarvoor hun ras werd gecreëerd. Het gebruik van werkhonden zou de door de studie benadrukte correlatie kunnen hebben geaccentueerd, omdat de hersenen kneedbaar zijn en bij elk nieuw leren veranderen.
Recente hersenveranderingen
Als de hond een dier is dat al meer dan 15.000 jaar naast mensen aanwezig is, heeft de studie eindelijk aangetoond dat bijna alle veranderingen in de structuur van de hersenen van de hond pas zeer recent hebben plaatsgevonden, met andere woorden "in de terminale takken van de fylogenetische boom van de hond" .Deze laatste waarneming wijst op recente veranderingen in de schaal van de evolutie van hondenrassen en die we naar alle waarschijnlijkheid te danken hebben aan selectief fokken door mensen.
Op basis van deze observatie pleit Erin Hecht, de auteur van de studie, voor meer verantwoordelijkheid van de kant van de mens voor de manier waarop we, door onze selectie, de oorspronkelijke hersenstructuur veranderen.honden en hoe we behandel de dieren waarop we ze hebben behandeld.
Moge zijn oproep gehoord worden!