Hondendepressie: oorzaken, symptomen en behandelingen

Depressie of depressie?

Depressie bij honden is in alle opzichten vergelijkbaar met die bij mensen. Het is een stemmingsstoornis die een aanzienlijke vertraging van de hersenen en een groot psychisch lijden voor het individu veroorzaakt.

Het moet worden onderscheiden van de depressieve toestand van de hond, gewoonlijk depressie genoemd, wat een tijdelijke staat van neerslachtigheid is waar elke hond doorheen kan gaan als hij zich even moe of inactief voelt.

Verre van een simpele "kleine speling" te zijn, is depressie daarom een echte ziekte die de werking van de hersenen van de hond aantast en wordt gekenmerkt door een afname van neurotransmitters die betrokken zijn bij de regulering van stemming en energie, zoals serotonine, dopamine en noradrenaline.

Het manifesteert zich altijd door een groot verdriet van de hond, een verlies van plezier en een afname van de algemene activiteit.

Soorten depressies en hun symptomen bij honden

We kunnen verschillende soorten depressies bij honden onderscheiden:

Acute depressie

Acute depressie treedt op als gevolg van een trauma dat de hond heeft opgelopen. Het kan bijvoorbeeld het verlies zijn van een gehecht wezen (mens, hond, kat) na een overlijden, een scheiding of het vertrek van een kind uit huis of zelfs een radicale verandering in de manier van leven van het dier (verhuizing, pensionering van een werkhond). We spreken in dit geval ook van reactieve depressie of ook wel van posttraumatische stress.

Acute hondendepressie manifesteert zich meestal door:

  • een apathie en een gebrek aan respons en interesse in de prikkels van zijn omgeving. De hond reageert niet of nauwelijks en lijkt overal los van te staan.
  • een afname of verlies van eetlust,
  • hypersomnie (de hond slaapt meer) of brengt meer tijd door met liggen,
  • een algemene vertraging.

Chronische depressie

Het is een toestand van diepe droefheid bij de hond en een afname van de algemene activiteit gedurende een lange periode, zonder dat deze toestand verband houdt met een bepaalde gebeurtenis, organische ziekte of context. Chronische depressie komt vooral voor bij honden die last hebben van angst die over meerdere jaren evolueert.

Om te weten!

Een andere ziekte zoals hypothyreoïdie, hersenziekte of chronische pijn kan symptomen van depressie bij honden veroorzaken. Deze symptomen verdwijnen vervolgens zodra de ziekte is vastgesteld en behandeld.

Chronische depressie manifesteert zich voornamelijk door een verdrietige of prikkelbare stemming en een verlies van interesse in leuke en speelse activiteiten (knuffels, spelletjes, traktaties).De hond wil niets meer, ligt constant te dommelen en zijn slaap wordt afgewisseld met plotselinge en spontane ontwakingen met een schok, alsof de hond bang is.

De depressieve hond blijft altijd alleen in zijn hoekje, hij wil niet veel meer doen, hij reageert niet eens op spelen, eet niet meer en hij ziet er verdrietig uit. Hij zoekt geen contact met zijn meesters of zijn soortgenoten. Hij is een hond die zichzelf zal isoleren en die niet graag naar buiten zal gaan.

De hond heeft over het algemeen ook eetluststoornissen met een toename of afname van de laatste.

Hij kan soms ook vervangende activiteiten aannemen, zoals overmatig likken aan zijn pootjes of repetitief en abnormaal gedrag dat stereotypieën worden genoemd. Sommige depressieve honden kunnen zelfs zo ver gaan dat ze poepen in hun slaapgedeelte: dit wordt enuresis en encopresis genoemd.

De involutiedepressie

Involutiedepressie is de depressie van het bejaarde dier. Het wordt ook wel het delirium van de oudere hond of zelfs het syndroom van cognitieve disfunctie van de hond genoemd.

Het manifesteert zich door alle symptomen van chronische depressie, maar ook door het verlies van basiskennis (inclusief reinheid), een omkering van dag-/nachtcycli en door een wijziging van interacties met zijn soortgenoten of met bekende mensen die hij soms lijkt niet meer te herkennen.

Hoe haal je een hond uit een depressie?

Depressie is een ziekte die kan worden behandeld met antidepressiva, voorgeschreven door een dierenarts. Deze medicijnen zullen het verdriet van de hond verminderen, zijn vermoeidheid verminderen en de hervatting van normale activiteit bevorderen door in te werken op zijn neurotransmitters. Er zijn verschillende soorten antidepressiva en de aard van de gebruikte medicijnen hangt af van de symptomen van depressie en de vorm van depressie waaraan uw hond lijdt.De behandeling moet enkele weken duren om de stemming van het dier gedurende lange tijd te stabiliseren. Het kan gepaard gaan met bijwerkingen, vooral aan het begin van de behandeling, maar die zouden daarna moeten verdwijnen.

Klassieke antidepressiva kunnen ook worden gecombineerd of vervangen door remedies uit de kruidengeneeskunde. Sint-janskruid, ginkgo, mucuna of zelfs valeriaan zijn planten die veel worden gebruikt bij de natuurlijke behandeling van depressie. Vraag altijd advies aan een gespecialiseerde dierenarts voordat u ze op uw dier gebruikt.

Naast deze behandelingen heeft uw hond vooral uw genegenheid en die van het hele gezin nodig om uit zijn depressieve toestand te komen. Knuffelen, spelletjes, traktaties, wandelingen op stimulerende plaatsen - in aanwezigheid van soortgenoten als hij sociaal is - zullen zijn verdriet overwinnen. Het is ook aan jou om hem te laten proeven van activiteiten waar hij normaal plezier aan beleefde door hem altijd op een positieve manier te stimuleren!