Tetanus hond: bacteriële besmetting
Tetanus is een neuromusculaire ziekte die wordt veroorzaakt door besmetting met een bacterie genaamd Clostridium tetani, ook wel beter bekend als de tetanusbacil.
Tetanusbacil is een gesporuleerde bacterie. Dit betekent dat, wanneer het niet in optimale omstandigheden verkeert om zich voort te planten, het zichzelf in de vorm van een spore plaatst waaronder het jarenlang weerstand kan bieden en zeer ongunstige leefomstandigheden kan overleven. Het wordt voornamelijk aangetroffen in grond, mest en dierlijke uitwerpselen. Het groeit bijzonder goed in streken met een warm en vochtig klimaat en op plaatsen met een bodem rijk aan organisch materiaal of bemest met mest.Roestige voorwerpen waarvan we vaak horen dat ze de oorzaak van besmetting zijn, zijn ook een uitstekende habitat voor de ziektekiem.
Besmetting van een hond wordt meestal gedaan door een wond te kleuren, waardoor de bacteriesporen in zijn lichaam kunnen komen. Om van besmetting te kunnen spreken, moet de ziektekiem de huidbarrière passeren via een wond, een beet, een schaafwond, een snee, een perforatie, kortom, bij een inentingspunt.
Goed om te weten!
Bij honden zijn een slecht behandelde wond, een perforatie door een scherp voorwerp of een aartje, een beet allemaal manieren om de ziektekiem in zijn lichaam binnen te dringen! Door hun manier van leven lopen jachthonden of honden die buiten leven veel meer risico op besmetting. De ziekte blijft echter vrij zeldzaam bij honden!
Als aan de anaerobe omstandigheden wordt voldaan op het niveau van de wond, gaat de bacterie over in vegetatieve vorm.Het is dan in staat om 2 soorten gif.webpstoffen te produceren, waaronder tetanospasmine, een neurotoxine dat het centrale zenuwstelsel bereikt via de stijgende route en hyperrigiditeit en convulsies van de spieren veroorzaakt.
Symptomen van tetanus bij honden
Bij honden kan tetanus zich manifesteren in een focale vorm of een gegeneraliseerde vorm. Het treedt gemiddeld tussen 5 dagen en 3 weken na besmetting op.
De focale vorm
De lokale vorm is een gelokaliseerde vorm van tetanus. Het wordt voornamelijk gemanifesteerd door:
- onwillekeurige spiercontracties van de spieren rond de inentingswond (die niet altijd zichtbaar of identificeerbaar is voor de eigenaar van het dier),
- een trismus, een constante en onwillekeurige samentrekking van de kaakspieren,
- dysfagie, met andere woorden moeite met het doorslikken van voedsel en overmatige speekselafscheiding als gevolg van verlamming van de spieren waardoor slikken mogelijk is,
- een depressie van de oogbol in de oogkas (enophthalmus) en verzakking van het 3ee ooglid.
De algemene vorm
De gegeneraliseerde vorm van tetanus bij honden manifesteert zich door:
- algehele spierstijfheid,
- slap,
- ademhalingsproblemen,
- een aangepaste staartkoets,
- slikproblemen.
Bij 50% van de aangetaste honden ontwikkelen de symptomen zich tot het onvermogen van de hond om op te staan (de hond ligt dan op zijn zij, in laterale decubitus) en aanzienlijke spierspasmen. Hart- en urinewegaandoeningen kunnen ook optreden, een teken van schade aan het autonome zenuwstelsel van het dier.
De ziekte kan uiteindelijk leiden tot verlamming van de spieren die nodig zijn om te ademen en leiden tot de dood van het dier door hart- en ademhalingsstilstand.
Behandelingen en verzorging
Als uw huisdier tetanus heeft, zal het veterinaire zorgprotocol voornamelijk bestaan uit:
- strijd tegen gif.webpstoffen met een anti-tetanus serum,
- bacteriën bestrijden met wondreiniging en antibioticabehandeling,
- verminder de symptomen van intoxicatie zoals spierspasmen met krampstillers en spierverslappers, compenseer een falende cardio-respiratoire functie, infuseer om te rehydrateren en breng een maagsonde in om het dier te voeden.
De dagelijkse verzorging van een hond met tetanus kan lang en duur zijn! Het duurt gemiddeld zo'n dertig dagen voordat er hoop is op volledige genezing. Het zieke dier moet bijvoorbeeld in een donkere en stille kamer worden geplaatst om prikkels te vermijden die zijn toestand zouden verergeren.Het moet ook regelmatig van positie worden veranderd om de vorming van decubitus te voorkomen. Het strooisel moet vaak worden schoongemaakt en vervangen omdat het vervuild is door natuurlijke behoeften die het zieke dier niet kan bevatten. Meestal is volledige ziekenhuisopname van het dier vereist.
De kans op volledig herstel voor een hond die lijdt aan gelokaliseerde tetanus is vrij goed, maar wordt aanzienlijk kleiner wanneer de ziekte veralgemeend is geworden.
Als uw hond bijzonder is blootgesteld aan dit risico (hond die alleen loopt in een tetanuszone), vraag dan uw dierenarts om uw dier te vaccineren. Als het niet 100% effectief is, vermindert het toch het risico op het oplopen van de ziekte.
En bovenal, inspecteer uw hond regelmatig! Als hij een wond heeft, reinig deze dan systematisch en zorgvuldig met waterstofperoxide. Dit is nog steeds de beste manier om de bacterie te doden voordat deze groeit en zijn gif.webp produceert!