Je wandelt met je hond. Het is mooi weer, de zon schijnt en je viervoeter is vrolijk aan het stoeien als hij plotseling bevriest, met zijn neus op de grond. In minder tijd dan nodig is om het te vertellen, wrijft hij met zijn lippen over de vloer, gevolgd door zijn nek en rolt dan enthousiast op zijn rug. Je begrijpt meteen dat het te laat is! Je hond heeft een lekker ruikende poep gevonden en rolt erin rond, tot het punt dat hij het over zijn hele vacht verspreidt. Elke hondengeleider weet dat hetzelfde scenario opnieuw kan gebeuren met een ontbindend karkas of iets anders dat stinkt! Waarom doen honden, waarvan we weten dat hun reukvermogen veel gevoeliger is dan het onze, dit doen? Welnu, we weten het niet zeker, want de wereld van geuren is een wereld die ons ontgaat, omdat we ze niet op dezelfde manier kunnen waarnemen en interpreteren als onze hondenvrienden.Over dit onderwerp hebben we voorlopig alleen de volgende hypothesen om dit gedrag te verklaren
Dus een hond zou rondrollen in de ontlasting
om je eigen geur te maskeren?
In de poep rollen, of meer in het algemeen in alles wat stinkt, zou - voor sommigen - de uitdrukking zijn van een voorouderlijk hondeninstinct, geërfd uit de tijd dat ze nog honden waren. Wilde roofdieren.
Sommige auteurs suggereren dat dit gedrag vervolgens door honden werd gebruikt om hun geur te verbergen voor de prooi die ze achtervolgden, zodat ze "olfactorisch" ondetecteerbaar werden. Studies uitgevoerd op wolven ondersteunen deze hypothese echter niet volledig, omdat deze dieren niet uitsluitend rollen in de uitwerpselen van de herbivoren waarop ze jagen.
Anderen geloven dat honden dit gedrag voor een heel ander doel hadden kunnen aannemen. In de dagen van wilde honden en wolven zou de sterke geur waarin ze rondrolden hen misschien geholpen hebben om de jongen van het nest te camoufleren voor andere roofdieren.Deze hypothese werd met name ondersteund door onderzoek dat in september 2016 werd gepubliceerd door Max Allen, een onderzoeker aan de Universiteit van Wisconsin in Madison. De ecoloog observeerde grijze vossen die hun wangen wreven op grond die vers was gemarkeerd met poema-urine. Volgens Max Allen gebruiken grijze vossen de geur die deze grote roofdieren achterlaten als een vorm van olfactorische camouflage, om ze te verbergen voor andere grote roofdieren zoals coyotes. Maar nogmaals, dat verklaart niet waarom grote roofdieren zoals wolven soms in de uitwerpselen van andere grote roofdieren rollen!
om zijn geur te deponeren?
Door substanties met een sterke geur in te rollen, denken sommige auteurs dat hoektanden daar alleen hun eigen geur afgeven.
Stephen Harris van de Universiteit van Bristol in het VK, die de rode vos bestudeerde, zei erover in een BBC Earth-artikel:
" Vossen hebben klieren in het lipgebied, de circumorale klieren ( ). We kennen de precieze functie van deze geurklieren niet, maar er zijn vossen waargenomen die met de zijkanten van hun mond en nek over allerlei voorwerpen wrijven. Ze lijken dit vaak te doen als reactie op sterke geuren. Ongebruikelijke geuren lijken hen te stimuleren."
Als een hond echter rondrolt, begint hij te vaak met over zijn lippen en zijn nek te wrijven voordat hij rondrolt in de vieze substantie. Moeten we daar een manier zien om zijn geur af te zetten? Het is in ieder geval een van de hypothesen om te overwegen.
communiceren en bij een groep horen?
Sommige auteurs denken dat dit gedrag een manier is om informatie over te brengen over waar ze zijn geweest (en opgerold) aan de rest van hun roedel, terwijl anderen denken dat het meer gaat om het vergroten van het gevoel van eenheid binnen een groep honden door een gemeenschappelijke geur delen.Want inderdaad, in een groep hoektanden, wanneer een dier begint te rollen in een vieze geur, hebben de andere leden van de groep de neiging om hetzelfde te doen.
voor de lol?
En waarom rollen honden niet gewoon voor de lol in de poep? Om het enthousiasme te zien dat ze erin stoppen, moet je jezelf serieus afvragen! De grens tussen wat lekker ruikt en wat vies ruikt, is immers erg variabel van individu tot individu binnen dezelfde soort, dus stel je voor wat het verschil in perceptie zou kunnen zijn van de ene soort tot de andere. ! Het kan heel eenvoudig zijn dat honden die poep "lekker ruiken" vinden en er plezier aan beleven zichzelf te ruiken door erin te rollen.
Muriel Brasseur van het Oxford Animal Behavior Centre erkent ook deze laatste hypothese door in de kolommen van BBC Earth te verklaren:
" Ik vermoed dat ze een grote hoeveelheid dopamine krijgen, een neurotransmitter die betrokken is bij beloning en plezier. Als het een gedrag uit hun evolutionaire verleden is dat verband houdt met hun overleving, kan het worden versterkt door extreem leuk te zijn."