De Leonberger is een oud hondenras dat zijn oorsprong vindt in Duitsland, waar hij altijd is opgeleid om bewakings- en beschermingswerk uit te voeren. Zijn kalme en kindvriendelijke karakter heeft hem echter populair gemaakt als gezelschapshond. Het succes overstijgt het land van herkomst en is tegenwoordig op alle continenten te vinden.
Als u geïnteresseerd bent in het adopteren van een hond van dit ras, of als u gewoon meer wilt weten over het hondenuniversum, lees dan verder in dit PlanèteAnimal-dossier en ontdek veel meer over de kenmerken van de Leonberg, zijn gedrag, de manier waarop het moet worden opgevoed en de zorg die het nodig heeft om van een goede kwaliteit van leven te genieten!
Veel leesplezier!
Oorsprong
- Europa
- Duitsland
FCI-nomenclatuur
- Groep II
Fysieke kenmerken
- Rustiek
- Gespierd
- Proportioneel
Grootte
- Gigant
Hoogte
- 70-80
Volwassen gewicht
- 45-100
Levensverwachting
- 12-14
Aanbevolen fysieke activiteit
- Gemiddeld
Karakter
- Sterk
- Zeer loyaal
- Stil
- Dominant
Ideaal voor
- Kinderen
- Huis
- De bewaker
Aanbevelingen
- Harnas
Aanbevolen klimaat
- Koud
Haartype
- Lang
- Glad
Onderwijs en hondentraining
- Moeilijk
Oorsprong van de Leonberger
" Zoals we al zeiden, is dit hondenras gemaakt op Duitse bodem, meer bepaald in de stad Leonberg, in Baden-Württemberg, dat tegenwoordig het derde Duitse land is in termen van territoriale uitbreiding en bevolkingsdichtheid.Het is een vrij oud ras, waarvan de oorsprong teruggaat tot de jaren 1930 en 1940. In die tijd wilde de gemeenteraadslid van de stad, Heinrich Essig, een nieuwe klasse honden ontwikkelen waarvan het uiterlijk zo dicht mogelijk bij dat van een leeuw (vandaar trouwens hun naam!). Daarover gesproken, bekijk meer honden die op leeuwen lijken!"
" Om zijn doelen te bereiken, begon Heinrich Essig met het kruisen van een zwart-witte teef Newfoundlander met een reu van het Sint Bernard-ras, bekend als Barry. Dan zal hij ook een Pyreneese berghond opnemen om dichter bij het esthetische resultaat te komen dat hij wilde. Uiteindelijk, na verschillende selectieve kruisingen, werden rond 1846 de eerste zogenaamde Leonberger-honden geboren. Ze wonnen snel aan populariteit en begonnen te worden geëxporteerd naar andere delen van de regio Baden-Württemberg, waar ze in de 19e eeuw een aanzienlijke populariteit verwierven als boerderij honden."
Zijn populariteit en voortbestaan werden echter zwaar getroffen door de gevolgen van de twee wereldoorlogen in Europa, en het kostte jaren van werk door gespecialiseerde fokkers om de Leonberger de erkenning te geven die hij verdiende als een uitstekende waakhond en metgezel.
In de jaren vijftig werd het ras officieel erkend door de grootste hondenfederatie ter wereld, de Fédération Cynologique Internationale (FCI), die het opnam in sectie 2.2 (molossoïden, berghonden) van de grote groep 2 , waaronder alle pinschers, schnauzers, molossers, berghonden en Zwitserse berghonden vallen. Evenzo begon de wereldwijde populatie van Leonberger-honden de neerwaartse trend te keren vanaf de jaren 70, toen jaar na jaar een gestage toename van het aantal nestgeboorten werd geregistreerd. En volgens gegevens die zijn gepubliceerd op de Worldwide Independent Leonberger Databases-site, worden er sinds 2018 ongeveer 4.000 personen per jaar geboren.
Kenmerken van de Leonberger
Hij is een imposante hond, gigantisch groot en met goed ontwikkelde spieren. Haar lichaamsstructuur is zeer harmonieus en ze wordt gekenmerkt door een elegantie die vanaf het eerste gezicht wordt waargenomen. De schofthoogte bij reuen is 75-76 cm, maar variaties van 72-80 cm zijn acceptabel en het gewicht moet tussen de 35-50 kg liggen. Bij de teef is de ideale maat 70 cm, met een acceptabel bereik van 65 tot 75 cm; het ideale gewicht ligt tussen de 30 en 50 kg. Hij is een van de grootste honden ter wereld.
" De kop van de Leonberger is dieper dan breed en zichtbaar langer dan rond. Van voren gezien en in profiel is de schedel licht gewelfd en de stop (nasofrontale depressie) is matig gemarkeerd, maar tegelijkertijd goed zichtbaar. Het ras heeft ook een zeer onderscheidende eigenschap, een ramsneus genaamd, die wordt gekenmerkt door een vrij lange, maar niet puntige snuit en een brede, licht gebogen, maar niet verzonken snuit die piekt en eindigt in een zwarte neus."
De ogen van de Leonberger zijn middelgroot, ovaal en hun kleur kan variëren van lichtbruin tot donkerbruin of kastanjebruin. Zijn oren zijn ook middelgroot, mollig en hangend, hoog aangezet en nooit te ver naar achteren. Tegelijkertijd onderscheiden de monden van deze honden zich door nauwsluitende zwarte lippen die krachtige kaken beschermen die worden gekenmerkt door een absoluut verwoestend schaargebit.
Leonberger kleuren
Zijn vacht is vrij lang, glad of licht golvend, hij heeft een goed volume dankzij een overvloedige ondervacht. Ook ontwikkelen mannetjes meestal grote manen op de borst en nek.
De staart, die in rust rustig hangt, maar in beweging licht gebogen kan zijn zonder de lijn van de rug te overschrijden, is ook bedekt met overvloedig haar. Zijn ogen mogen daarentegen niet bedekt zijn met bont.
Wat betreft de kleuren van de Leonberger, definieert de FCI-standaard de typische kleuren van de leeuw als acceptabel: geel, rood, roodbruin, zand of crème en al hun combinaties, altijd met het karakteristieke zwarte masker. Zwart haar mag ook, maar de zwarte kleur mag niet overheersen. Hoewel ongewenst, is een dunne witte streep of vlek op de borst acceptabel, evenals een kleine hoeveelheid wit haar op de tenen. Combinaties van black and tan, zilverzwart of hertkleur zijn niet acceptabel.
Hoe gaat het met de Leonberger-puppy?
Als u zich afvraagt of een Leonberg-pup raszuiver is, kunt u letten op de geaccepteerde kleuren (hierboven vermeld) en het is nuttig voor u om te weten dat de FCI de volgende kenmerken als niet geaccepteerd beschouwt:
- Truffels en/of bruine pads.
- Overmatige lipdepigmentatie.
- Ogen zonder bruine/kastanje- of koffietinten.
- Gekrulde staart of te hoog gedragen.
- Geen mondkapje.
- Overwicht van wit in de jurk.
Over het algemeen zijn het ruige puppy's, die er zelfs uitzien als grote actieve kleine leeuwen. Als de Leonberger-puppy die je hebt geadopteerd een hond van gemengd ras is, is dat oké! Je hebt in ieder geval een uitstekende metgezel aan je zijde die je elke dag het beste van zichzelf geeft en die de gedragskenmerken vertoont die we in de volgende paragraaf zullen bespreken. Het belangrijkste is daarom niet het ras, want het belangrijkste is dat je aan zijn behoeften kunt voldoen.
De kindertijd is een kritieke periode in de fysieke, cognitieve, zintuiglijke en sociale ontwikkeling van alle honden, en het is ook de beste tijd om ze te socialiseren en op te voeden.Als het specifiek om Leonberger-puppy's gaat, mag u hun fysieke activiteit en voeding op geen enkele manier verwaarlozen, omdat dit zorgt voor een goede ontwikkeling van hun botten en spieren, wat essentieel is voor het voorkomen van ziekten. en voor obesitas.
Karakter van de Leonberger
Hoewel de Leonberger enorm populair is geworden als huisdier en ook een uitstekende metgezel is voor kinderen, is het belangrijk om in gedachten te houden dat dit ras niet voor dit doel is ontwikkeld, maar dat het van oudsher is opgericht om te bewaken en bewaking. Dus hoewel het karakter van de Leonberg kalm en zelfverzekerd is, moeten we niet vergeten om hem vanaf jonge leeftijd te socialiseren, omdat dit gedragsproblemen in verband met territorialiteit en de bescherming van hulpbronnen zal voorkomen.
Overmatige verlegenheid, evenals onzekerheid en agressiviteit, worden door de FCI beschouwd als diskwalificerende fouten en duiden vaak op problemen bij het fokken en opvoeden van de Leonberger, evenals de systematische blootstelling aan contraproductieve opvoedingsmethoden, zoals zoals opsluiting en lijfstraffen, en andere vormen van dierenmishandeling.
Zorgen voor een Leonberger
Zoals we al zeiden, zal een correct socialisatieproces essentieel zijn voor de Leonberger om harmonieus te leren leven met andere individuen en met een diversiteit aan prikkels en omgevingen. Dit is dus een van de eerste dingen om voor te zorgen. Maar dit is niet de enige kritische factor in de opvoeding van de Leonberger, want het wordt ten zeerste aanbevolen om hem vanaf jonge leeftijd in ieder geval de basisgehoorzaamheidscommando's te leren.
Hoewel het geen bijzonder energieke of atletische hond is, heeft de Leonberger wel matige, regelmatige lichaamsbeweging nodig om een gezond gewicht te behouden en overgewicht en obesitas te voorkomen, die vaak voorkomen bij deze honden. Dagelijkse wandelingen, gecombineerd met mentale stimulatie en een verrijkte omgeving, zijn ook essentieel om symptomen van stress en verveling te bestrijden, evenals gedragsproblemen die samenhangen met destructiviteit en agressie.
Ten slotte moet eraan worden herinnerd dat het onderhouden van de vacht van de Leonberg tijd en toewijding vereist van de verzorgers. Het is belangrijk om een goede poetsroutine aan te houden, eventueel dagelijks tijdens de ruiperiode, om klitvorming en ophoping van dood haar en onzuiverheden in de vacht te voorkomen. Het is raadzaam om de aanbevelingen voor het correct borstelen van de vacht van uw hond op te volgen, en we herinneren u eraan hoe belangrijk het is om borstels te gebruiken die zijn aangepast aan het type vacht van elke hond. Onthoud ook dat overmatig baden schadelijk is voor de gezondheid van uw beste vriend, omdat het bijdraagt aan de verwijdering van de natuurlijke vetlaag die zijn huid en vacht bedekt en beschermt. Was je hond daarom alleen als hij echt heel vies is.
Training en opleiding van de Leonberger
Ondanks zijn van nature kalme aard kan de Leonberger behoorlijk koppig zijn en enigszins moeilijk te trainen.Dit, in combinatie met zijn grote omvang en fysieke kracht, kan zijn training en dagelijks beheer complex maken voor beginners of mensen met weinig ervaring in hondentraining. Met geduld en het juiste gebruik van positieve bekrachtiging is het echter heel goed mogelijk om een hond van het Leonberg-ras op te voeden en hem de basisgedragsregels te leren voor een goed samenleven thuis, maar het is essentieel dat u begint met het opvoeden van uw hond zodra hij thuiskomt. Als je niet zeker weet waar je moet beginnen, bekijk dan ons artikel over zindelijkheidstraining van een puppy.
Het is ook essentieel om de Leonberger vanaf de eerste levensmaanden te socialiseren, en bij voorkeur vóór de leeftijd van drie of vier maanden, aangezien dit de kritieke periode is waarin de herkenning van de vriendelijke soort plaatsvindt. U kunt beginnen door uw puppy kennis te laten maken met andere vertrouwde honden en huisdieren waarvan u weet dat ze gezond, gevaccineerd en ontwormd zijn, totdat u de vereiste vaccinaties heeft gehad en u met hem over straat kunt gaan lopen omdat hij omgaat met een grotere verscheidenheid aan individuen .Evenzo, als je hebt besloten een volwassen Leonberger te adopteren of als je niet de gelegenheid hebt gehad om je beste vriend op het meest geschikte moment te socialiseren, biedt PlanèteAnimal je wat advies over de socialisatie van volwassen honden.
Wat de Leonberg-training betreft, wat niet hetzelfde is als opvoeding, moet je een progressieve logica volgen om je hond op te voeden, te beginnen met de meest elementaire commando's en deze een voor een uit te werken in korte sessies van 10 tot 15 minuten per dag, totdat uw viervoeter ze vloeiend kan verwerken en reproduceren.
Leonberger Gezondheid
Als hij baat heeft bij een uitgebalanceerd dieet en passende preventieve medicijnen, zal de Leonberger een sterke en zeer resistente hond zijn die je 12 tot 15 jaar kan vergezellen.
Er is echter een degeneratieve ziekte met een hoge incidentie in dit ras die zelfs zijn naam draagt.Dit is de voorouderlijke paralytische polyneuropathie van Leonberg, die het perifere zenuwstelsel aantast en waarvan de belangrijkste symptomen als volgt zijn:
- Spierzwakte.
- Progressieve vermoeidheid (voornamelijk in de achterpoten).
- Haucity.
- Hoest.
- Moeite met slikken.
Bovendien heeft de Leonberger, net als alle grote honden, een genetische aanleg voor het ontwikkelen van osteo-articulaire aandoeningen, met name heup- en elleboogdysplasie, en er is een significante neiging tot hypothyreoïdie en entropion bij honden gemeld.
Tot slot is het essentieel om goede eetgewoonten te bevorderen om potentieel dodelijke gezondheidsproblemen te voorkomen, zoals maagtorsie, die rechtstreeks verband houdt met vraatzuchtig gedrag, zeer gebruikelijk bij Leonbergers en hun directe voorouders, namelijk de Newfoundlander, de Sint Bernard en de Pyreneese berghond.
Hoe adopteer je een Leonberger?
" Achterlating van huisdieren en overbevolking van zwerfdieren zijn zeer ernstige problemen die zelfs de meest ontwikkelde landen treffen, en in tegenstelling tot wat veel mensen denken, wordt er elke maand een groot aantal stambomen van honden van straat geplukt. Als je je huis wilt delen met een Leonberger, heb je de mogelijkheid om niet alleen je wens in vervulling te laten gaan, maar ook een hond te helpen die wanhopig op zoek is naar een thuis en de liefde van een liefdevol persoon. Daarom raden we je aan om, voordat je naar een kennel gaat, contact op te nemen met een dierenasiel bij jou in de buurt om erachter te komen welke honden beschikbaar zijn voor adoptie. En als u twijfelt over de adoptieprocedure en de voorwaarden waaraan moet worden voldaan, nodigen wij u uit om het volgende artikel te lezen: Hoe een hond adopteren."
Aan de andere kant, als u ervoor kiest om naar een kennel te gaan, hoewel we bij PlanèteAnimal de aan- en verkoop van dieren niet aanmoedigen, raden we u aan alle nodige controles uit te voeren om er zeker van te zijn dat het etablissement naar behoren is geregistreerd met de bevoegde autoriteiten en dat het de sanitaire, hygiënische en ethische regels respecteert die nodig zijn voor het fokken die naam waardig.Denk er ook aan om van tevoren te controleren of het etablissement zich ertoe verbindt de puppy's tot het einde van de speenperiode bij hun moeder en broers en zussen te laten, aangezien voortijdige scheiding vaak leidt tot leerproblemen en gedragsproblemen op volwassen leeftijd.
" Tot slot, vergeet niet dat Leonberger-honden van gemengd ras ook geweldige metgezellen kunnen zijn. Wijs ze dus niet af omdat ze niet rasecht zijn, want als het op adoptie aankomt, zijn de kenmerken van de hond en uw levensstijl het belangrijkst, niet de esthetiek."
Foto's van Leonberg
