✅ Mako Shark - Karakter, gedrag en voeding

De makreelhaai (Isurus oxyrinchus) is een soort van de groep die gewoonlijk makreelhaai wordt genoemd en behoort tot de familie Lamnidae, die hij onder andere deelt met de grote witte haai (Carcharodon carcharias). Dit type kraakbeenachtige vis is een belangrijk roofdier in de mariene ecosystemen waar het leeft en het heeft een aantal bijzondere kenmerken die interesse wekken. Lees dit PlanetAnimal-blad verder om meer te weten te komen over de makreelhaai.

Veel leesplezier!

Oorsprong

Afrika
Amerika
Azië
Europa
Oceanië

Mako Shark-kenmerken

Laten we de belangrijkste kenmerken van de makreelhaai bekijken:

Het is een prachtig beest: hij is over het algemeen 3,2 tot 3,8 meter lang en weegt tussen de 60 en 135 kg.
Vrouwtjes zijn groter dan mannetjes: ze kunnen dus wel 150 kg wegen.
Het groeit snel: in vergelijking met andere haaiensoorten.
Zijn lichaamsvorm is cilindrisch en gestroomlijnd.
Hij kan heel snel bewegen.
De staartvin is verticaal langwerpig: hij is ook dik en behoorlijk krachtig, waardoor hij zichzelf snel kan voortbewegen tijdens het zwemmen.
Zijn borstvinnen zijn kort.
Zijn ogen zijn zwart
Zijn snuit is puntig.
Zijn kieuwspleten zijn vrij lang: dankzij hen kan hij zuurstof opnemen.
De kleur varieert afhankelijk van het gebied: het is metallic blauw op het dorsale deel van het lichaam, maar wit op de buik, evenals rond de mond en onder de snuit.
De kleur varieert afhankelijk van de leeftijd: afhankelijk van de leeftijd van het individu zal het bepaalde tinten of andere hebben.
Als hij jong is, heeft hij een zwarte vlek op zijn snuit.
Zoals gebruikelijk bij deze haaienfamilie, zijn zijn tanden groot, kegelvormig en zeer scherp: je kunt ze buiten de bek zien, zelfs als zijn bek gesloten is.

Marko haaienhabitat

De Mako-haai is een kosmopolitische soort, met een vrij groot verspreidingsgebied in alle oceanen, voornamelijk in gematigde en tropische oceanen.

Het kan aanwezig zijn in de neritische zone, dat wil zeggen een gebied van niet meer dan 200 meter, goed verlicht door de zon en in wisselwerking met de kustzone. Het kan ook worden gevonden in de oceanische, epipelagische en mesopelagische zone, ongeveer 800 meter diep. Deze plaatsen komen overeen met gebieden met een grote soortenrijkdom.

Hoewel hij de voorkeur geeft aan gematigde en tropische wateren, zoals we al zeiden, kan hij zich verplaatsen naar koude wateren, tussen 5 en 11 o C. Onder de regio's waar hij vaak wordt aangetroffen, zijn de kusten van Noord-Amerika en Zuid-Amerika:

Zuid-Amerika
Rusland
Australië
Nieuw-Zeeland
Noorwegen
Indo-Pacific
Oost-Afrika
Middellandse Zee
Rode Zee

Mako Shark Habits

De makreelhaai is een actieve soort die voortdurend in beweging is. Hij is behoorlijk behendig en erg snel en ha alt gemakkelijk een snelheid van rond de 32 km/u. Een van zijn eigenaardigheden is dat wanneer hij wordt gevangen en nog steeds aan de haak zit, hij uit het water kan springen.

Het kan ongeveer 55 km per dag afleggen. Het is meestal solitair, maar kan bepaalde groepen vormen, blijkbaar bepaald door geslacht. Het is niet waarschijnlijk dat hij mensen zal aanvallen omdat hij niet te dicht bij de kust komt, maar hij kan behoorlijk agressief zijn.

Het is een nogal moeilijke soort om te bestuderen, omdat het vanwege zijn kracht en activiteit moeilijk in gevangenschap te houden is, maar het is bekend dat het zeer ontwikkelde gezichts- en reukorganen heeft en dat het in staat is om veranderingen in waterdruk en beweging, waardoor het een aanzienlijke zintuiglijke scherpte krijgt.

Mako Shark Feeding

De makreelhaai is een toproofdier, dat wil zeggen dat het in de ecosystemen waarin hij evolueert, het belangrijkste roofdier is. Hij jaagt actief op verschillende soorten soorten, maar de blauwbaars (Pomatomus s altatrix) is een van zijn favorieten.

Het kan zich ook voeden met:

Andere haaien.
Atlantische makreel (Scomber scombrus).
Atlantische haring (Clupea harengus).
Witte tonijn (Thunnus alalunga).
Zwaardvis (Xiphias gladius).
Inktvis (Loligo pealeii, Illex illecebrosus).
Dolfijnen (Delphinus capensis).
Groene zeeschildpadden (Chelonia mydas).
Andere kleine zoogdieren.

Mako haai reproductie

Het is een ovoviviparous soort, dat wil zeggen dat de jongen, die geen placenta-verbinding met de moeder onderhouden, eerst hun eigen eieren eten, daarna, voor de meer ontwikkelde , andere eieren en zelfs hun kleine broers of zussen.De draagtijd duurt tussen de 15 en 18 maanden, waarna ontwikkelde jongen worden geboren, met tanden en functionele organen.

Net als andere haaien vormt deze soort geen paren, maar verenigt hij zich alleen voor de voortplanting. Daarnaast zijn er soms gewelddadige ontmoetingen waargenomen bij verschillende vrouwtjes, waarbij de mannetjes in de vinnen en de buik van de vrouwtjes bijten. De paring vindt naar schatting plaats tussen de late zomer en de vroege herfst.

De welpen die geboren worden, lopen van 4 tot 16. Ze meten ongeveer 70 cm en zijn na de geboorte volledig onafhankelijk van hun moeder. De levensverwachting van Mako-haaien is ongeveer 30 jaar, langer bij vrouwtjes dan bij mannetjes.

Als je meer wilt weten over eierlevendbarende dieren: voorbeelden en curiositeiten, aarzel dan niet om dit artikel van PlanèteAnimal te raadplegen dat we aanbevelen.

Instandhoudingsstatus van de makohaai

De makreelhaai wordt met uitsterven bedreigd en hoewel het moeilijk is om een nauwkeurige inschatting te maken van de wereldbevolking, weten we dat de populatie achteruitgaat. Bedreigingen voor de soort zijn zowel directe als toevallige jacht.

Directe vangsten zijn bedoeld voor consumptie, aangezien het vlees op de markt wordt gebracht, maar de makohaai is ook het doelwit van sportvissers. Bij PlanèteAnimal beschouwen we dit niet als een sportieve activiteit, maar als een ongepaste activiteit, omdat sport nooit schadelijk mag zijn voor diersoorten.

Wat de toevallige vangsten betreft, deze zijn het gevolg van massale visserij, beoefend door wereldwijde visserijen die de mariene biodiversiteit op een ongecontroleerde manier uit de oceanen halen. Maatregelen ter instandhouding van Mako-haaien zijn zeer beperkt geweest, aangezien ze fundamenteel afhangen van de controles die in elke regio worden uitgevoerd. Ze zijn niet effectief genoeg geweest, zoals blijkt uit het risico dat de makohaai wereldwijd loopt.