Wat is overgevoeligheid voor MDR1-geneesmiddelen?
Medicijnovergevoeligheid voor MDR1 is het resultaat van een mutatie in een gen dat bepaalde medicijnmoleculen neurotoxisch maakt voor verschillende hondenrassen die verwant zijn aan Collies.
Het MDR1-gen (voor Multi Drug Resistance) - nu ook ABCB1 genoemd - is verantwoordelijk voor de synthese van een eiwit dat tot expressie wordt gebracht in de endotheelcellen die de bloedcapillairen van de hersenen bekleden. Deze eiwitten zijn essentiële componenten van de bloed-hersenbarrière die tot taak hebben de integriteit van het centrale zenuwstelsel te beschermen door met name het binnendringen van geneesmiddelmoleculen in de hersenen tegen te gaan.Deze zelfde eiwitten zijn ook aanwezig in de lever of nieren om de eliminatie van stoffen die giftig zijn voor het lichaam van de hond via urine en gal te bevorderen.
Wanneer er een mutatie is in het MDR1-gen, worden deze eiwitten niet meer correct gemaakt en dit leidt bij honden die deze mutatie dragen tot een toename van de passage van gif.webpstoffen door de bloed-hersenbarrière en een ophoping van deze in de hersenen.
Wat zijn de risico's bij overgevoeligheid voor MDR1-geneesmiddelen?
Bij honden die aan deze afwijking lijden, leidt de toediening van bepaalde medicijnen tot neurotoxiciteit en het uiterlijk:
- aandoeningen van het centrale zenuwstelsel zoals bewegingsstoornissen (ataxie, parese of verlamming), tremoren of convulsies die kunnen leiden tot coma of zelfs de dood van het dier door ademhalingsdepressie,
- oogaandoeningen zoals abnormale verwijding van de pupillen (mydriasis) of verlies van gezichtsvermogen,
- verteringsstoornissen waaronder braken en anorexia.
Er is geen tegengif.webp en de behandeling is gebaseerd op medische reanimatie. Helaas zijn er nog steeds veel sterfgevallen in het geval van drugsvergiftiging.
Welke drugs en hondenrassen zijn erbij betrokken?
De belangrijkste hondenrassen die gevaar lopen in Frankrijk zijn de Collie, de Australian Shepherd, de Miniature Australian Shepherd, de Shetland Sheepdog, de Berger Blanc Suisse, de Border Collie, de Langharige Collie en de kortharige, de Duitse herder evenals de Bobtail. Natuurlijk hebben honden die het resultaat zijn van kruisingen met de bovengenoemde rassen ook een verhoogd risico op geneesmiddelgevoeligheid.
Binnen deze rassen zijn de honden die het meeste risico lopen om vergiftiging te ontwikkelen na inname van medicijnen, honden die homozygoot zijn voor de MDR1-genmutatie.Met andere woorden, honden met twee gemuteerde kopieën van het gen in hun genoom lopen het grootste risico. Honden die slechts één kopie van het gemuteerde gen hebben, ook wel heterozygoot genoemd voor het gemuteerde gen, lopen echter ook risico en daarom is het belangrijk om dezelfde voorzorgsmaatregelen te nemen voor honden die heterozygoot zijn als voor honden die homozygoot zijn voor het gen. gemuteerd.
De medicijnmoleculen die absoluut vermeden moeten worden bij gevoelige honden zijn:
- ivermectine, een molecuul dat wordt gebruikt in bepaalde antiparasitaire producten, en moleculen die lijken op ivermectine, zoals doramectine, abamectine, moxidectine en milbemycine,
- loperamiden, moleculen die worden gebruikt in bepaalde middelen tegen diarree,
- emodepside, een ander molecuul dat wordt gebruikt in bepaalde antiparasitaire producten.
Er zijn ook andere moleculen waarmee voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen, zoals:
- moleculen gebruikt in geneesmiddelen voor de behandeling van gastro-enterologische aandoeningen (cimetidine, ranitidine, domperidon, ondansetron),
- moleculen gebruikt in cardiale geneesmiddelen (digoxine, digitoxine, kinidine, diltiazem, verapamil),
- van actieve ingrediënten gebruikt in de oncologie (doxorubicine, vinblastine, vincristine, actinomycine D en mitoxantron)
- moleculen die actief zijn op het immuunsysteem (ciclosporine A en tacrolimus),
- dexamethason, estradiol, morfine en fenytoïne.
Hoe weet ik dat mijn hond lijdt aan overgevoeligheid voor dit medicijn?
Bij risicorassen is er een genetische test om een hond die de mutatie draagt op te sporen en zo te weten of hij risico loopt. Als de DNA-test niet is uitgevoerd, moeten alle honden van de risicorassen worden verondersteld drager te zijn van de mutatie.
Bij deze honden nog meer dan bij andere dieren is het dan ook aan te raden om nooit medicijnen toe te dienen zonder advies van een dierenarts. Dit geldt ook voor ongediertebestrijdingsmiddelen die zonder recept verkrijgbaar zijn.