Twee pigmenten aan de basis van de vachtkleur van alle honden
Ondanks de grote verscheidenheid aan vachtkleuren bij honden, zijn er slechts twee basispigmenten die de kleur van honden bepalen: eumelanine en pheomelanine.
Deze twee vormen van melanine worden gesynthetiseerd door melanocyten, pigmentcellen die zich in de huid van de hond en aan de haarbasis bevinden.
Eumelanine is een donker pigment, verantwoordelijk voor de zwarte of bruine kleur en pheomelanine is een licht pigment, verantwoordelijk voor de rode tot gele kleur. Hoewel eumelanine ook de oog- en neuskleur beïnvloedt, wordt pheomelanine alleen in de vacht geproduceerd en heeft het alleen invloed op de haarkleur.
Opmerking!
Wit hondenhaar ontstaat wanneer cellen geen van de 2 pigmenten produceren.
Vachtkleur wordt gemoduleerd door genen
Als eumelanine en feomelanine de basiskleur van een hond bepalen, kan deze worden gemoduleerd door de expressie van verschillende genen.
Het DNA van de hond bevat genen die de hoeveelheid, intensiteit en verdeling van de twee soorten pigmenten beïnvloeden.
Van de duizenden genen van een hond zijn er slechts 8 genen geassocieerd met vachtkleur. Ze zijn:
- locus A (agouti), betrokken bij de aanmaak van beide soorten melanine,
- van de E-locus (extensie), verantwoordelijk voor de productie van eumelanine,
- de K-locus, die de verdeling van de twee soorten melanine in de vacht regelt,
- locus B die het verschil regelt tussen zwart en bruin eumelanine,
- van de D (verdunning) locus, verantwoordelijk voor het verdunnen (of lichter maken) van de basiskleur van de hond,
- van de S (Spotting) locus, die spotting regelt, d.w.z. de aanwezigheid van witte vlekken in de vacht van de hond,
- van de M (merle) locus, verantwoordelijk voor de aanwezigheid van schakering in merle- of harlekijnjassen
- van de H (harlequin) locus die de modificatie van het merle-patroon in een harlequin-patroon regelt.
Elk van deze loci functioneert alleen of in combinatie met een andere locus om de productie en distributie van eumelanine en pheomelanine te regelen.
Maar een hond van een bepaalde kleur kan "verborgen" kleuren in zijn genenpoel dragen, die niet in hem tot uiting komen, maar in zijn nakomelingen kunnen voorkomen.