De bultrug, of Megaptera novaeangliae, is een van de meest opvallende en bijzondere walvisachtigen.
Met zijn eigenaardige gewoonten en communicatiemiddelen staat de bultrugwalvis bekend om zijn specifieke lied, dat essentieel is voor de uitwisseling van informatie met de rest van zijn soortgenoten. Bovendien zijn walvissen trekdieren die elk jaar grote afstanden afleggen. Je wilt er wat meer over weten Op PlanèteAnimal praten we met je over alle details over de bultrugwalvis.
Oorsprong
- Amerika
- Antarctica
- Azië
- Canada
- Costa Rica
- Verenigde Staten
- Japan
- Mexico
Kenmerken van de bultrug
De bultrug is een baleinwalvis, die zijn familie deelt met andere soorten zoals de blauwe vinvis, de gewone vinvis of de dwergvinvis. In 1756 doopte de Franse zoöloog Mathurin Jacques Brisson het "New England walvis" , of megaptera novaeangliae, zijn wetenschappelijke naam. Aan het begin van de 19e eeuw werd hij echter "Bultrugwalvis" genoemd, vanwege de kromming van zijn ruggengraat wanneer hij in water wordt ondergedompeld.
Bultrugwalvissen hebben een heel bijzondere anatomie, die hun grote borstvinnen benadrukt, die een derde van de rest van het lichaam meten.Hun rugvin daarentegen is klein en heeft vormen die variëren van sikkel tot bijna onmerkbare vormen.
De kop van de bultrugwalvis is uniek, omdat hij knoestig en vrij langwerpig is, hij heeft een paar bultjes die kopknobbels worden genoemd en die alleen bij deze soort voorkomen. Zijn staart, die uit het water komt als hij duikt, heeft een exclusief patroon voor elk exemplaar, waarin zwart en wit zich vermengen. De lichaamskleur varieert op de buik, van wit tot zwart of gevlekt, maar bij alle individuen is de rug zwart.
bultrug grootte
De bultrugwalvis is een grote walvisachtigen en is een van de grootste walvissen ter wereld. Met name het seksuele dimorfisme van de soort v alt op, aangezien de vrouwtjes aanzienlijk groter zijn dan de mannetjes. Het verschil is berucht, want terwijl een vrouwtje meestal tussen de 11,9 en 13,9 meter lang is, met hoogtes tot 15,5 meter, worden mannetjes meestal gevonden tussen de 11 en 13 meter, hoewel mannelijke exemplaren tot 14 meter zijn geregistreerd. .
Bultrughabitat
Er zijn populaties bultruggen op zowel het noordelijk halfrond als het zuidelijk halfrond. Ze leven in de oceanen tussen 60º zuiderbreedte en 65º noorderbreedte en voeren een complexe jaarlijkse migratie uit. In de zomer leven walvissen in koude zeeën op hoge breedtegraden, terwijl ze in de winter liever naar warmere wateren trekken.
Populaties worden over het algemeen onderscheiden op basis van hun locatie, de drie belangrijkste zijn die in de Noord-Atlantische Oceaan, het zuidelijk halfrond en de noordelijke Stille Oceaan. Het is niet gebruikelijk dat walvispopulaties uit verschillende plaatsen met elkaar omgaan.
Humpback Whale Migration
De migratie van walvissen is seizoensgebonden. Ze migreren in de vroege zomer, wanneer ze de voorkeur geven aan koud water, en blijven daar tot de winter, wanneer ze naar warmere wateren trekken.
Zoals eerder vermeld, zijn er drie hoofdpopulaties van bultruggen, die elk een andere migratie hebben. Pacifische walvissen leven bijvoorbeeld in de winter aan de kusten van Hawaï, Costa Rica, Mexico of Japan, terwijl de zomer meestal wordt doorgebracht aan de kusten tussen de territoria van Californië en Alaska.
De afstanden die tijdens de migratie worden afgelegd, kunnen ongelooflijk lang zijn, waarbij elke walvis in één jaar een afstand van 25.000 kilometer overbrugt. Gedurende de tijd dat ze onderweg zijn, rusten ze nauwelijks of stoppen ze niet om te eten, ze overleven op hun lichaamsvetreserves.
Gedrag en gewoonten van bultruggen
Bultrugwalvissen zijn kuddedieren die in gemeenschappen leven. Deze groepen walvissen zijn klein en alleen de huidige band tussen moeders en kalveren is betrouwbaar en stabiel.Een van de redenen waarom de samenstelling van de groepen verandert, is de sterke rivaliteit tussen bultrugmannetjes. Deze concurrentie is bijzonder hevig tijdens de paartijd, die in de zomer plaatsvindt. Op dit punt moeten de mannetjes zegevieren, omdat bultruggen polygaam zijn, wat betekent dat ze geen stabiele partner hebben.
Deze walvisachtigen communiceren met elkaar door middel van vocalisaties of liedjes. Deze verschillen, net als de grootte van de walvis, per geslacht. Bij mannen is het lied lang, gecompliceerd en zeer sonoor, terwijl het bij vrouwen zwakker en korter is. Deze nummers hebben een gemiddelde duur van 10 tot 20 minuten en kunnen tijdens de migratie continu worden herhaald.
Het gezang van walvissen wordt gebruikt om individuen in een populatie te onderscheiden, aangezien is waargenomen dat bultruggen in een regio allemaal hetzelfde gezang hebben, dat in de loop der jaren verandert. Hoewel het een zeer bestudeerd lied is, weten we nog steeds niet het exacte doel ervan.Sommige hypothesen suggereren dat het zou kunnen dienen als een hulpmiddel voor mannen om vrouwen aan te trekken, en anderen zeggen dat het een echolocatiemechanisme is.
Wat betreft hun dieet hebben walvissen een beperking in voedselconsumptie, aangezien het baleinwalvissen zijn en geen tanden hebben. Dit zorgt ervoor dat ze zeer kleine hoeveelheden voedsel consumeren, omdat ze niet kunnen malen of kauwen. Dit is de reden waarom bultruggen zich voeden met krill, kleine schaaldieren en plankton, maar ook met kleine vissen zoals haring of makreel.
Wordt de bultrugwalvis bedreigd?
De bultrugwalvis v alt in de beschermingscategorie van de minste zorg, hoewel hij in verval is, volgens gegevens van de IUCN (International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources). Hoewel de status van de bultrug enkele jaren geleden als kwetsbaar werd beschouwd, lijken de populaties zich nu te hebben hersteld tot een niveau van minste zorg.
Deze verbetering is echter niet aanwezig in alle subpopulaties, aangezien twee van hen eerder afnemen dan toenemen. Het feit dat deze soort zo bedreigd is gebleken, komt voort uit het feit dat hij eerder het doelwit was van de commerciële walvisvangst. Deze praktijk is nu verboden, waardoor mensen kunnen herstellen.
Bultrug foto's
