De rode wolf is een dier van controversiële oorsprong en erkenning, waarover verschillende en tegenstrijdige standpunten zijn geuit, zoals het feit dat het een ondersoort is van de grijze wolf (Canis lupus) of dat het een andere soort waaraan de wetenschappelijke naam Canis rufus is toegeschreven. Aangezien deze laatste optie degene is die wordt erkend door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) en degene die ook voorkomt in de Comparative Taxogenomics Database (CDT), zullen we over deze wolf spreken als een andere soort en niet als een ondersoort van de rode wolf, aangezien in sommige gevallen ook verschillende ondersoorten worden gesuggereerd.
In dit Planet Animal-artikel ontdek je alle kenmerken van de rode wolf, zijn leefgebied, zijn gewoonten en nog veel meer. Lees verder om alles te weten te komen over deze hond!
Oorsprong
- Amerika
- Verenigde Staten
Red Wolf-kenmerken
De rode wolf is nauw verwant aan de wolvensoort Canis lupus, hoewel de eerste kleiner is. Deze wolven hebben over het algemeen afmetingen tussen 1 en 1,3 meter lang, met staarten van 30 tot 50 cm en een hoogte van 60 tot bijna 80 cm. Mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes. Het gewicht varieert van 20 tot 40 kg. Aan de andere kant hebben ze lange poten en oren, deze laatste zijn ook spits.
Het is een prachtig dier, met opvallende kleuren en een korte vacht. Het bovenlichaam is een mengeling van beige, oker, grijs of zwart, maar de nieren of de rug zijn vaak donkerder.Rond en onder de snuit tot aan de borst is er een wit patroon, terwijl de staart gekleurd is met een neiging naar zwart. In de zomer zien we het vervellen van de vacht en in de winter neigt het meer naar een roodachtige kleuring.
Ondersoort van de rode wolf
De rode wolf, zoals we aan het begin van dit artikel vermeldden, is vanuit taxonomisch oogpunt een controversieel dier geweest, omdat enerzijds is gesuggereerd dat het een ondersoort was van de grijze wolf, aan de andere kant, dat het overeenkwam met een ondersoort van coyote, en zelfs het idee werd geopperd om een hybride te zijn tussen wolven en coyotes. Al deze posities zijn echter, als gevolg van genetische studies, niet geaccepteerd en de identiteit ervan als een aparte soort is tot nu toe vastgesteld.
Iets soortgelijks gebeurde met het voorgestelde bestaan van ondersoorten van de rode wolf, omdat er rapporten zijn[1][2]die betrekking hebben op drie specifieke ondersoorten en die als volgt zijn:
- Canis rufus floridanus
- Canis rufus gregoryi
- Canis rufus rufus
Ditzelfde rapport citeert andere[3][4] die aangeven dat de eerste twee genoemde ondersoorten uitgestorven zijn. Desalniettemin wordt in andere studies die voor het schrijven van dit rapport zijn gebruikt, het bestaan van ondersoorten niet aangegeven en sommige vermelden zelfs expliciet dat de rode wolf geen ondersoort heeft. Om al deze redenen is de taxonomie van de rode wolf op dit moment niet helemaal duidelijk.
Rode Wolf Habitat
Aanvankelijk dacht men dat de rode wolf alleen voorkwam in het zuidoosten van de Verenigde Staten, maar later werd ontdekt dat hij ook noordwaarts werd verspreid en zelfs het puntje ten oosten van Canada bereikte. Over het type habitat van de soort is volgens de IUCN onvoldoende informatie, omdat de populatie bij aanvang van het onderzoek aanzienlijk was afgenomen.
Aangenomen wordt dat ze zich in verschillende habitattypen hebben ontwikkeld. De habitat die door de laatste populatie in het wild werd gebruikt, waren prairiemoerassen in specifieke gebieden van Louisiana en Texas. Men is het er echter over eens dat de grootste populatie in grote oeverbossen en wetlands leefde. In die zin toont de rode wolf het vermogen om zich aan te passen aan verschillende soorten leefgebieden en om te gedijen in verschillende soorten ecosystemen.
De enige wilde populatie van de rode wolf is een geherintroduceerde populatie die landbouwgrond en bosmozaïeken bewoont met een onderlaag van dennen en naaldbomen in North Carolina.
Rode Wolf Voeden
Deze soort wolf, de rode wolf, is een vleesetend dier, net als de rest van de hoektanden. Het heeft de neiging om ongeveer 7-10 dagen in hetzelfde gebied te jagen en daarna van gebied te veranderen.U zult zich echter afvragen: wat eet de rode wolf precies? Onder hun favoriete prooi zijn de volgende:
- Knaagdieren
- Wasberen
- Herten
- Konijnen
- Varkens
- Ratten
- Vogels
- Otters
Het is ook gebruikelijk dat ze aas in hun dieet opnemen. Deze wolf kan ook bepaalde soorten fruit opnemen in het dieet van de rode wolf, hoewel zijn primaire voedselbron dierlijk is.
Als je meer wilt weten, mis dan dit andere artikel niet waarin we je vertellen hoe wolven jagen.
Red Wolf Habits
Het is een voornamelijk nachtdier, dat meestal in roedels leeft en een territorium als hun thuis vestigt, waar ze zich exclusief ontwikkelen, zodat ze de aanwezigheid van andere groepen van de soort niet toestaan.Over het algemeen wordt het peloton gesticht door een paar wolven, waardoor ze de alfa's worden, en bestaat het uit hun nakomelingen. Soms kunnen echter grotere pakketten worden gevormd. Binnen de roedel hebben deze wolven de neiging om vreedzaam te leven, maar niet in de aanwezigheid van een vreemde, met wie ze botsen, wat een veelvoorkomend kenmerk is van hoektanden.
Deze wolven brengen onderling een complex communicatiesysteem tot stand, gebaseerd op chemische signalen, gedrags- en tactiele aspecten en de uitstoot van verschillende soorten geluiden. Ze hebben ook de neiging hun territorium af te bakenen met geursignalen.
Reproductie van de rode wolf
De voortplanting bij de rode wolf lijkt erg op die van andere wolvensoorten. Ze hebben een hiërarchische rol, die wordt vertegenwoordigd door het stichtende paar van de roedel en die alfa wordt genoemd. Het is de enige die het voorrecht heeft om zich voort te planten, de andere individuen in de vruchtbare leeftijd moeten zich terugtrekken uit de groep en hun eigen gezin vormen om nakomelingen te krijgen.
De rode wolf broedt tussen januari en maart, met een draagtijd van 60 tot 63 dagen en een aantal jongen tussen 3 en 6, die in de lente worden geboren, hoewel er gevallen zijn van vrouwtjes die bevallen ongeveer 12 welpen. Voorafgaand aan de bevalling zoekt het vrouwtje een hol, dat een holle boomstam, zandophopingen of in de buurt van een plaatselijke stroom kan zijn, om te bevallen en haar jongen groot te brengen.
Alle leden van een roedel Rode Wolf nemen deel aan de verzorging en bescherming van Welpen. Dus ze helpen zelfs om eten voor de kleintjes te brengen en ze in ieder geval het eerste levensjaar in de gaten te houden.
In het wild leeft de rode wolf gewoonlijk ongeveer 4 jaar, aangezien het zeer zelden voorkomt dat hij een natuurlijke dood sterft. In gevangenschap neemt hun levensverwachting echter aanzienlijk toe, tot wel 15 jaar.
Staat van instandhouding van de rode wolf
Door conflicten met dierenfokkers zijn rode wolven zo goed als verdwenen uit hun verspreidingsgebied. Er is echter een programma ontwikkeld om ze in het wild uit te zetten en een groep van deze dieren is gevangen en vervolgens opnieuw uitgezet in een specifieke regio, waar hun levensvatbaarheid kan worden gecontroleerd.
Momenteel wordt de rode wolf door de IUCN als ernstig bedreigd beschouwd. Onder de bedreigingen is, naast directe jacht, die in de Verenigde Staten verboden is, hybridisatie met coyotes een aspect dat de stabiliteit van de soort aanzienlijk schaadt, omdat het deze kan doen verdwijnen, en dit is een van de gevolgen die zich voordoen in sommige gevallen van hybridisatie.
Ontdek alle soorten wolven en hun kenmerken om je kennis te verdiepen; ontdek hoe geweldig deze dieren zijn en besef hoe belangrijk het is ze te beschermen.
Foto's van de Rode Wolf
